Ze leven nog ......

on maandag 23 juli 2018




Van mijn hele lijst vandaag kwam helemaal niks terecht. Ten eerste, stond om half negen Karin ineens voor mijn neus.

'Ja ik kom de hele dag, we hebben het ingesproken.'  Oeps, niet afgeluisterd. Snel iets verzinnen wat ze kan doen. Ik was net aan de was en de bedden, en het wasmiddel was weer es op. Stom Grappig dat dat altijd op maandag gebeurt.

'Wil jij zeep raspen?' Ja hoor, dat wilde ze best. Mijn wasmiddel is simpeler dan simpel. Tot voor vrij kort maakte ik wasmiddel altijd door geraspte zeep op te lossen in water. Tot ik een keer erge haast had en het volgende Super Simpele Recept maakte:

Rasp één blok zeep (liefst bio natuurlijk) en meng dat met twéé keer zoveel wassoda. 

Dat is het!! Klaar! Het maakt schoon als een tierelier en je hebt maar één koffieschepje vol nodig, per wasbeurt.





En dan gaan we naar buiten, om de was op te hangen ... en nu twijfel ik even.

Want ik deel maar gewoon van alles en nog wat hier op het blog. En soms is het nogal bizar. Dan denk ik, er lezen 1500 mensen mee .... zal ik dit wel laten zien?

Eventjes tussendoor dan ... de bedoeling van dit blog is dat je een leuk en opwekkend verhaaltje leest, waar je misschien om glimlacht of vrolijk van wordt .. maar de bedoeling is óók om (al is het soms met hele gekke voorbeelden) om je bewust te maken dat alles wat je doet effect heeft op de aarde. En dat we daar verschrikkelijk zuinig op moeten zijn. En dat alle kleine beetjes helpen.

En daarom ... twijfel ik niet meer, maar laat ik dit ook maar zien.

Ahem. Ik leg kaaspapieren in de zon. Door die gloeiend hete zon worden ze gereinigd van schimmel bacteriën, en kan je ze weer opnieuw gebruiken. Plastic recycling.  

Zo. Dat is eruit. Vind mij maar een rare. Mag. Ben ik ook.





Verder was er vandaag veel spontaan bezoek en kwam ik niet aan mijn maandag lijstje toe. Dan alleen maar het hoogst noodzakelijke. Zoals de dieren bij langs lopen. Hoe staat het met het water? Hoe gaat het met de broedende hen in het konijnenhok?

In de ochtend staat ze in de felle zon, dus we maken een afdak. Verder maakt ze het goed. Ze krijgt wat extra pap wat ze vervolgens helemaal niet opeet. Ze broedt alleen maar. Ik laat het maar zo. Met broedende hennen van hun eieren tillen en bij het voer zetten, heb ik slechte ervaring. Dat geeft onrust.

Ze weten het zelf vaak het beste.






Wat ook weer moest gebeuren vandaag was weer wat rogge dorsen. Haha als je langs de schoven loopt ruikt het naar gebakken brood. De korrels zijn geloof ik spontaan aan het roosteren in de zon!

Dus we halen er weer tien schoven vanaf. Ik nam de steekwagen dit keer, wat nogal dom was .... want als je de schoven in de breedte legt .....




........ dan kan je niet via het moestuinpad. Dat is te smal!

Nou, uiteindelijk gelukt, en Karin en ik gingen aan het dorsen. Alles op het plastic zeil uitgespreid, en met de mattekloppers sloegen we de graankorrels uit de aren.

Daarna moet het worden opgeraapt, maar wie ploften daar onmiddellijk neer?





Ja logisch. De dieren willen altijd bij ons zijn, en dat zeil lag lekker in de schaduw.

Onder het dorsen werd ik gebeld door een aardige mevrouw van het verzorgingstehuis in Staphorst. Waar ik onlangs over schreef. Dat ze graag een 'stoer' uitstapje organiseren voor hun mannelijke cliënten. En dat ik dacht dat het wel leuk was om hier bij ons een 'dorsdag' te organiseren.

Maar het wordt even uitgesteld vanwege de hittegolf. Verstandig!

De tuin. We oogsten nog steeds, als vorsten. Op zondag ging ik naar mijn moeder met de kofferbak vol met aardappelen en courgettes. Zus Marjan kwam ook, en we konden zó overladen. Zij neemt dat allemaal weer mee voor de members van Quiet Groningen.

Oja .... Quiet ..... daar wil ik ook graag over schrijven. Want daar gebeurt zoveel!! Komt echt nog!

Maar hoe dan ook. Er zijn dus weer veertig kilo groenten wegegeven, aan de medemens, die het niet zo heeft getroffen. Mijn streven is om dit jaar 200 kilo groenten weg te geven aan Quiet/Voedselbank. We zitten nu op 70 kilo.







En ondertussen komen wijzelf niet tekort hoor! Er is echt een enorme overvloed.

Zo om de week loop ik langs de bietenrijen en haal de vijftien of twintig diksten eruit. Samen met vijf dikke uien gaat alles in schijfjes, gewoon rauw, in potten. Voeg aan elke pot een halve eetlepel suiker toe, drie eetlepels azijn, en een snuf zout. Aanvullen met water, tot anderhalve centimeter onder de rand. Dan sluit je ze af met rubbers en klemmen.

Ik weck zelf het liefst in de oven. Omdat die soms toch al aan is geweest, en dan kunnen die weckpotten er achteraan. Dan kost het haast geen extra energie.

De oven gaat op 140 graden op hetelucht stand, en de bieten gaan in een schaal of ovenplaat de oven in met een flinke plens kokend heet water in de plaat. Zodra het borrelt, gaat de oven op 120 graden, en laat het nog een half uur borrelen. Dat is genoeg, de inhoud is nu gaar, en steriel. Je kunt het na afkoelen wel een jaar bewaren.






De dag eindigt ook altijd ... met de dieren.

Om acht uur 's avonds kraaien de twee hanen.

'Naar bed naar bed allemaal!!' Maar denk maar niet dat er iemand luistert. Geen een van de hennen wil nog naar bed, met die warmte. Ze willen allemaal opblijven. Hoe de hanen ook kukeleku-en, niemand luistert.

'Wij zitten net zo lekker op de stok.'
'Is het eindelijk een beetje koel, moet je dat warme hok in. Ja da-hag.' 







Arme heren. Veel gezag hebben ze niet.

Brit en ik gaan naar onze laatste avondklus. De jonge boompjes achter in de wildernis water geven. Nou ja, dat wil zeggen, die er nog in leven zijn.

En zelfs voor die laatste levende boompjes geldt ...







.... ze leven nog. Maar daar is ook alles mee gezegd!


6 reacties:

Anoniem zei

Dat je kaaspapier in de zon legt om te ontsmetten is helemaal niet raar. Bij bacteriële infecties ed. wordt altijd aangeraden om de kleren na het wassen in de wasdroger te drogen of buiten in de felle zon. De zon doodt alle bacteriën gratis. Ook goed om met dit weer te luchten en de zon alles te laten verwarmen, goed tegen beestjes die wij niet kunnen zien zoals mijten ed. Herken het van Bekje en Brit, ons katertje komt ook altijd helpen met bedden dekken, gaat net op het bed en lakens liggen waar je mee bezig bent, lastig maar wel leuk, diertjes om je heen is echt genieten.

Barbara zei

Wat een goeie tip, van dat kaaspapier! Nooit aan gedacht. Het kan niet worden weggegooid bij het plastic en niet bij het papier (tenzij de laagjes makkelijk los te halen zijn), dus ideaal om het even in de zon te ontsmetten/ontgeuren en dan weer te gebruiken voor boterhammen, verse kruiden, restje sla etc.

Anoniem zei

Dat vinden wij niet raar, het is weer heel hip. Goed bezig CLarien! Hier hangen al jaren gewassen plastic zakjes aan de waslijn. Leerde ik van m'n moeder. Nu hoop ik dat de jeugd het ook gaat doen. Net als nu met de droogte; het "grijze" water bij het aanrecht opvangen en aan de planten geven. Wat gebruik je per dag eigenlijk veel water met even iets afspoelen of handen en groente wassen. Ik hoorde op de radio dat mensen per douchebeurt 55 ltr wegspoelen. Nou dat kan ook wel wat minder! BEWUST worden hoe krijgen we dat voor elkaar? Het is ook het gemak waar we aan gewend zijn. Stroom, gas, water en niet te vergeten eten in overvloed! en niet duur! En alles is nog te koop.

Willem zei

Ik vind het wel grappig dat men in dit hoogtechnologische tijdperk hoe-langer-hoe-meer tot het besef komt dat onze voorouders echt niet gek waren met hun huismiddeltjes en trucjes.
Wij hadden bij huis nog een bleek en die diende echt niet alleen om de lakens wit te krijgen. Eerlijk gezegd, ik denk niet dat witte lakens mijn moeders hoogste ideaal was. Als er nog een vlek zichtbaar was, huldigde zij vaak het standpunt dat ook de vlek wel schoon was. Zij was echt eentje van het type dat liever met de boerderij bezig was, of iets las, dan een huis dat spic en span was. Maar in mijn herinnering kon ze lekkerder koken dan de meeste buurvrouwen. Dat was voor mij veel belangrijker.

Opmerking. Bij het nalezen zag ik dat de spellingscontrole vindt dat ik 'spic' met een k op het eind moet schrijven. Hieraan kun je merken dat de spellingcontrole ook niet onfeilbaar is, want het duo 'spic & span' was lang geleden, ik schat zeker 60 jaar terug, een schoonmaakmiddel. De uitdrukking 'spic & span' is van die merknaam afkomstig. Het aspirientjeseffect zogezegd.

Anoniem zei

Hm , ik word ook regelmatig gezien als een rare, meestal als ik weer eens wat mee naar huis sleep wat anderen weggooien. Nou dan maar raar, ik zit er niet mee. Wat opvalt is dat wij jaren en jaren geleden allemaal deden zonder dat iemand daar iets van vond, nu ineens trendy en vooruitstrevend gevonden word. Ans

Suus zei

Alleen maar goed toch! Wist je dat er ook kaasdoeken worden verkocht die je kan hergebruiken? Of zelf kunt maken? Met katoen en bijenwas en jojoba olie geloof ik. Bij leven zonder afval op youtube kun je zien hoe je dat kan maken.
Welke zeep gebruik je voor de waspoeder te maken en waar koop ik wassoda? Lijkt me leuk om ook te maken!