Meters maken.

'Goed.' zegt vriendin Barbara, 'Wat gaan we vandaag doen? Ik wil wel wat meters maken hoor.'

Fijn is dat, als er vrienden op bezoek komen met een zittend beroep. Want die willen altijd wel graag wat doen. Meters maken. Buiten bezig zijn. En dan het liefst een nogal zware klus.

Terwijl ik met Brit een rondje weiland ga lopen, en me verwonder dat alle paardenbloemen in een week tijd zijn omgeruild voor boterbloemen, begint Barbara aan het opzetten van een nieuwe composthoop.

Het gras bloeit ook al.

Dat doet me denken aan de mais, die ook zo mooi bloeit. Die mag ook al wel gezaaid worden.

Maar vandaag nog niet. Omdat Barbara de compost doet kan ik een vergeten hoek aanpakken. Die stenen wintertuin, waar we in de winter allerlei kiemen in opgekweekt hebben, die ga ik opkuisen.

De stenen gaan weg.

Dan wordt het tuintje omgespit, en dan een laag compost erop. Heel grappig, bij de composthoop is het tweerichtingsverkeer. Barbara loopt de ene bak te vullen, en ik loop de andere bak leeg te scheppen.

Na de compost moet er flink veel vocht over. Anders sterven alle wormen, en al dat andere mooie en belangrijke leven, in de compost.

Dus er gaan gieters en gieters vol met verdund mestwater overheen. En daarna planten we hier alle zonnebloemen, en heel veel andere andere dingen die nu nog in potjes staan te wachten.

Planten in potjes zijn best lastig. Die moeten steeds water. In zo'n bak kunnen planten zich veel langer redden. Dat scheelt weer veel werk.

Barbara en ikzelf moeten ook veel water. Het is erg heet vandaag en we zijn vele vele meters aan het maken. Haha ja hoor Barbara, je krijgt echt waar voor je geld! 😊😊😊

Ik had een drankje gemaakt á la Ma Ingalls, uit het Kleine Huis Kookboek. Iets wat mega goed helpt tegen de dorst. Beter dan alleen maar water. Het was een koude muntthee, met een scheutje appelazijn, wat honing, en wat geraspte gember.

Voor het mooie nog wat plakjes komkommer erin. Maar dat hoeft niet. Door het beetje zoet en beetje zuur, en door de gember, neemt je lichaam dat vocht goed op. Terwijl alleen water op den duur gewoon niet meer wordt opgenomen, lijkt het wel.

Hier op het aardappelveld liggen twee stenen. Dat is voor de colorado kevers. Als je die vindt op je aardappelplanten maak ze dan meteen dood. Bijvoorbeeld tussen twee bakstenen. De kever kan de hele oogst vernielen. Ik loop vanaf begin mei om de dag alle planten bij langs, om ze te controleren. Zo kun je een plaag goed vóór blijven.

En tot slot, vanavond, werd de pomp gerepareerd. De pomp die het water uit de sloot kan oppompen, en via een ingenieus systeem, aangelegd door onze voorgangers, dat water helemaal tot de paardenbak en het weiland kan brengen.

Het was er nog steeds niet van gekomen. Maar nu ... de pomp werkt! En ziedaar, een bruisende waterval! Alleen hebben we nog niet helemaal uitgedokterd hoe het aangesloten moet worden.

Maar misschien heeft dat niet zo'n haast? En komt er wat regen aan?

💧💧💧💧💧💧💧💧💧💧