Meneer Februari.

on donderdag 1 februari 2018






Ik ben hem tegengekomen hoor, Meneer Februari.

Bij Zwolle striemde de hagel zo hard over de auto dat je in één klap niks meer zag. Voor een paar seconden. Levensgevaarlijk!

Maar op de Veluwe .... waren het ineens van die grote dikke zachte sneeuwvlokken, die mooi afstaken tegen de zwarte dennen. Zachtjes dwarrelden ze omlaag en ze werden meteen kapotgereden op de weg.


Afbeeldingsresultaat voor hail weather

Afbeeldingsresultaat voor february weather

Afbeeldingsresultaat voor rain storm


Amersfoort. Wou je nog wat regen?? Buldert Februari en meteen plenst het weer in dikke gierende stralen over de snelweg. Alles en iedereen ging aan het schuiven, maar het ging gelukkig weer nét goed.

En Gouda ... Gouda was gehuld in een stralende zon. Het licht blikkerde over natte velden en achterop autoruiten, je zag haast niks meer. Laag en scherp licht, prachtig mooi, en gevaarlijk.





Op weg naar Rotterdam was ik, op weg naar een ziek kind dat 's ochtends een nood-appje had gestuurd. Onze kinderen zijn stuk voor stuk bikkels, ook met ziekte, en een noodoproep krijgen we  nooit. Dus reed ik vanochtend als een haas naar Rotterdam, om een paar uur later terug te rijden met naast me een hoopje ellende. Wat kan die griep er gemeen inhakken! Zomaar ineens. Echt zielig

Maar om half drie vanmiddag lag ze hier in een schone pyjama in een warm bed. Nog wel ziek. Maar gelukkig thuis.

Pfjoe. Wat een ochtend!

Wat kun je dan nog .... met zo'n restje middag. Wandelen met Brit. Dat eerst maar. En kijk daar zagen we de vriendelijke kant van Meneer Februari. Hij had zeker wat goed te maken!😊





En dit, hierboven, dat is óók februari. Want al stop je de aardappels in een donkere kist op een koele plek, ze weten altijd precies als het februari is en dan gaan ze uitlopen. Als je levende aardappels hebt tenminste. Sommige aardappels die flink bespoten zijn, zijn dood. Die lopen niet uit.

Ik ben blij met de uitlopers. Want dit jaar ga ik met eigen teelt verder. Geen poters kopen, maar eigen poters gebruiken. Dat is wel een gokje, want zijn ze nu nog wel resistent?

Gewoon proberen. We zien wel. Ik ben niet zo bang voor phytoftora. Je bodem goed verzorgen, da's de beste methode om sterke gewassen te krijgen die niet zomaar omvallen bij het eerste beste virusje.

Phytoftora komt toch wel langs. Maak je planten dus sterk en weerbaar.





Kijk dit zijn de poters. Twee dozen vol, met de middelgrote en kleinere aardappels, die al kleine uitlopers hebben. Van die grote witte uitlopers wil je liever niet, die zijn al te groot en te slap.

Zet ze op een warmere en lichte plek en laat ze mooie groene stevige uitlopers krijgen.




Verder kwam ik vandaag niet op de tuin. Dieren en kinderen hadden aandacht nodig. 😉


5 reacties:

Anoniem zei

Kind zal heel blij zijn dat er nu goed voor hem of haar gezorgd wordt. Ik zag gisteren een huisarts op de tv vertellen dat er dit jaar een gemene griep heerst waar mensen heel beroerd van zijn. Je geeft voorrang aan wat het belangrijkste is, dieren en mensen eerst, het werk loopt niet weg.

Adelheid zei

Beterschap! Het is inderdaad een gemene griep, hier zijn er ook een paar flink ziek geweest. En het heeft een lange nasleep. Sterkte, een fijne dag!

Willem zei

Zoals je februari beschrijft is het een zeer humeurig heerschap, en ik moet je zeggen dat de volksweerkunde, de weerspreuken dus, je gelijk geven. Vandaag is het Lichtmis en de generatie van mijn grootvader hechtte voorspellende waarde aan het weer op Lichtmis. Gelukkig hadden ze altijd gelijk, want de weerspreuken zijn nogal eens tegenstrijdig met elkaar en wat een zegen is voor de een, is een vloek voor de ander. Bijvoorbeeld "Lichtmis helder en klaar, geeft een goed bijenjaar", maar dezelfde spreuk bestaat ook met een goed roggejaar als slot. Daartegenover staat de spreuk "Lichtmis donker, de boer een jonker". Bij mijn weten is er nooit een boerenopstand uitgebroken naar aanleiding van deze tegenstrijdigheden.
Maar waar ik me wel over verbaasd heb is dat je nu al de poters gaat voorkiemen. Ik herinner me dat de ongekiemde poters in de paasvakantie gepoot werden en de voorgekiemde poters op zijn vroegst in mei. Dat allemaal ivm mogelijk nachtvorstgevaar.; voorgekiemde poters waren eerder te beschouwen als een plantje, compleet met uitlopers en de eerste blaadjes, dan als een knol die onder de grond moest komen om uit te kunnen lopen. Voorgekiemde aardappelen poten herinner ik me als arbeidsintensief werk.
Kortom, is het niet erg vroeg om de piepers al te laten voorkiemen? Ik ben me ervan bewust dat de seizoenen naar voren lijken te schuiven, maar zoveel?

Clarien zei

Willem ik poot vanaf half maart. Om de week een lading. En de poters gaan nu na een paar weken naar buiten, of in elk geval kouder, dus die groei van de kiemen gaat dan niet meer zo snel.

Tja zo leerde ik dat ooit van mijn tuinder, maar ieder zijn eigen manier. Hij was met alles heel vroeg. Tuinboon voorzaai al half januari!

Willem zei

Mijn ervaringen met aardappelen zijn van midden jaren ´50 en het lijkt me ook niet gewaagd om ervan uit te gaan dat de rassen, en daarmee ook de eigenschappen als koudebestendigheid, indsdien behoorlijk veranderd zijn. Namen van aardappelrassen die ik me herinner zijn uiteraard Bintjes, maar ook Noordeling, Voran, Liberta´s, Eigenheimers, en later kwamen er ook nog veel ´zetmeelrassen´ bij die ik alleen maar ken onder de noemer ´fabrieksaardappelen. Die waren domweg niet te eten en ook ongeschikt als veevoer, maar AVEBE of Oranje was er blij mee.