Kamille ....
...... kan je je één bloem voorstellen die meer bij de zomer hoort dan kamille? En het ruikt zóó lekker. Als je kamille hebt, of vindt ergens op een weiland, neem dan een bos mee en hang het te drogen. Die geur van drogende kamillebloemen ..... dat is echt nergens mee te vergelijken zo lekker als dat ruikt.
Voor onze medicinale wintervoorraad droog ik de kamille, en verder nog blaadjes calendula.
Méér hebben we niet nodig. Kamillethee bij een opkomend griepje of een zere keel, en calendula aftreksels bij wondjes en koortslippen en brandblaren. Dat soort dingen.
Verder maak ik niks. Nu er geen kleine kinderen meer over de vloer komen zijn we eigenlijk haast nooit meer ziek. De dennensiropen enzo, dat komt wel weer als kleinkinderen zich aandienen. 😉
Verder heb ik schoon schip gemaakt in de zadenbak. ALLE bloemenzaden zijn in één grote doos gestrooid. Gewoon, alles door elkaar in één doos. Wat we daarmee gaan doen? Laat ik binnenkort zien!
Als je zelf ook een moestuin hebt ... niet stoppen nu he? Wel doorgaan met verzorgen van je tuin. Je wil toch ook graag tot laat in de herfst van je tuin eten?
Dan moet je nu nog een paar weken doorgaan met wieden en schoffelen en verzorgen. Misschien nog wat kruiden zaaien.
En laat hier en daar een groente doorschieten. Expres. Niet weghalen hoor! Kijk hoe mooi, de bloemen van deze doorgeschoten witlofplant.
En hoe waardevol ook weer ... voor de insecten.
Als jij zorgt voor bloemen in je tuin, drie seizoenen lang, dan komen in jouw tuin allemaal wilde bijtjes wonen. En dan heb je steeds meer oogst, want die bijtjes zorgen dat al jouw groenten vrucht gaan dragen.
Dat duurt allemaal wel een tijdje, maar jaar na jaar krijg je betere oogsten en een gezondere tuin.
Oost-Indische kers. Zo mooi.
Hij kan natuurlijk op de salade of in een cocktail of op de taart. Maar je kunt hem ook laten staan ... en er een tijdje naar kijken.
Hij blijft bloeien, bloem na bloem na bloem, tot ver in het najaar.
Er is zoveel moois te zien in de tuin. Ik wilde wel de hele dag blijven.
Maar het was vandaag ook de laatste Staphorst dag, en daar wilde ik ook nog even heen. Om 13.00 begon het dorsen weer.
De grote machine deed het nu gelukkig en de stro pakketten schoven van de band, en het koren stroomde als goudkorrels in de jute zakken.
Jaja. Het wordt allemaal goed in de gaten gehouden!
Een ander deel van de rogge, waaronder onze eigen rogge, wordt gedorst met de hand. Veel mensen willen wel even met die stokken op de schoven slaan.
En dan in de kafmolen. Zo'n apparaat die het kaf en zand weg blaast, en waar de roggezaden prachtig schoon weer uit komen.
Nog even over de markt wandelen. Nou ja we hadden het al gezien, maar het blijft leuk.
En nu duurt het weer een jaar ...
Bij de supermarkt haal ik een doos koeken voor alle mannen die geholpen hebben met het dorsen. Fijn dat je zo elkaar kan helpen. Zij dorsen onze rogge, en in ruil krijgen ze een deel van de zaden om zelf weer mee te zaaien.
En wij krijgen het stro en de rest van de zaden schoon en al terug. Mooie deal!
Wel een lange dag. Geen zin meer om te koken. Gebakken eitje dan maar?
Nee hoor, zegt Paul, we gaan lekker uit eten.
In het restaurant is het eerste wat mij opvalt dat het zo wazig is. Alsof er iets is aangebrand, zo'n rookwalm hangt er.
Maar het is geen rookwalm.
Oh ... de bril is weer vies. Paul ziet dat altijd direct. Dat komt van al dat kaf natuurlijk!! 😊
.jpeg)
.JPG)
0 reacties:
Een reactie posten