Rotterdam.

on maandag 31 juli 2017




Robbert en Merel hebben in juni een huis gekocht in Rotterdam. Hun eerste echte eigen stekkie. En wij waren er nog niet geweest ... door alle drukte hier.

Zondag kwamen de meiden in Punthorst op de dieren passen en konden wij op pad. Lang geleden dat ik van het erf af geweest was!  :D





De afstand valt best mee. Op een rustige zondag ben je in anderhalf uur bij hun huis. Ze wonen in een van de wijken van Rotterdam die intact is gebleven in de oorlog. Mooie vooroorlogse huizen. Een buurtje met veel starters en jonge gezinnen.

Mooi die details, nog de oude portalen en glas in lood ramen.





Natuurlijk was alles strak opgeruimd (als pa en moe komen) zo mooi was het en ruim en licht. Echt een leuk huis, helemaal opgeknapt en ingericht! En ze hebben geluk met een prachtig uitzicht. Als je vanuit je huis de lucht kan zien ... en wat bomen, ja dan zit je goed.

Ik dacht dat ik nog wel gordijnen ofzo moest maken maar nee hoor. Die hingen er ook al. Grappig, gordijnen aan een draad. Kende ik nog niet. Scheelt een hoop gedoe met runners enzo en boren in de muur.







Ommetje maken.

Kinderrijk buurtje. Hm ..  (:D:D)







Nee dat zit wel goed. Die twee zitten daar prima!

Terug naar huis. Wát een vrachtauto's .... hele colonnes passeren we. Het Truckerfestival in Assen was net afgelopen. Al die jongens weer naar huis. Gelukkig zitten wij op de andere weghelft!





Ja en dan vandaag .... maar ik hou het even kort hoor .... het was weer poetsdag en wasdag en in de middag wilde ik de ramen nog even doen want het is één en al vliegenpoep. Dus, emmer met azijnwater en spons en stapel poetsdoeken mee naar buiten.

Maar toen reed Roelof het erf op en hij had drie dorsstokken bij zich. Wat leuk!!!





Ik ga dat nu niet uitgebreid vertellen (haha misschien ben je die rogge wel een beetje zat) maar bij mij ging de emmer meteen aan de kant en ik ben gaan dorsen. Roelof deed het voor en Karin en ik hebben 's middags nog een uurtje staan slaan op die aren.

Moeilijk? Niet echt. Maar wel een bende krijg je, en het is veel werk om de rogge schoon te krijgen.







We mogen ze één week lenen! Tegen die tijd hebben we de slag wel te pakken. Hoop ik. Nu nog niet in elk geval! 😊

En deze schitterende foto kreeg ik toegestuurd van de andere kant van het dorp, want daar ging de zon óók onder!





De pannenkoek die je niet kado krijgt.

on zaterdag 29 juli 2017




Jaja we hadden dat mooi opgeborgen, die rogge, onder de kap.

Maar dan ben je er nog niet. Ten eerste, de kar was geleend en die moest terug. Ten tweede, de bult rogge daar links tegen die muur was wel erg dik. Dat graan was als eerste gemaaid, en er was toen een drupje motregen op gevallen.

En je wil niet dat de schimmel erin komt natuurlijk. Ook al omdat we dat lange gave stro nog willen gebruiken. Dus ......





De hele bubs uien verhuist naar een andere plek, en we gaan alles opnieuw indelen. Zoveel mogelijk lucht moet er bij die schoven kunnen komen. Dus ik wilde het maar nét zo op zetten als op het land. Twee schoven tegen elkaar, en dan lange rijen maken.

Hoe maak je lange rijen? Een touw spannen en daar de schoven tegenaan?





Of, zoals hierboven, een rekje maken en daar tegenaan stapelen?

Zo begon het, maar uiteindelijk heb ik die touwen en rekjes achterwege gelaten. Als je steeds meer schoven opzet, gaat het vanzelf beter. De rijen worden steeds steviger en hebben dan geen steun meer nodig.

Veel van de schoven waren losgeraakt. Die moesten allemaal opnieuw gebonden worden, en dat is echt een leuk werkje.






Eerst moet je zo'n bundel stro eromheen wikkelen. Zorg wel dat je goed lang stro hebt of vlecht twee kortere bundels in elkaar.

Dan twee of drie slagen om elkaar draaien, en hup, erachter langs steken. Het zit dan echt vast!






Nou, héél langzaam, gaat het erop lijken. Alles in rijen, niet te dik.

We eten tussen de middag een pannenkoek van eigen rogge. Je maalt pp twee handjes graan, meng dat met een flinke scheut melk, snufje zout en een ei, klutsen, en dan even wegzetten.

Spek hadden we niet. Jammer!! Maar wel salami. En nog een schaal gare boontjes.





Bak spek of salami uit, voeg wat groente toe zoals tomaat, uien, bonen, courgette, nou, wat je hebt. Kort meebakken, en dan giet je het beslag erop. Mooie dikke laag.

Niet al te snel bakken, want de binnenkant moet wel goed garen. Leg er eventueel een paar minuten een deksel op.

Omkeren gaat lastig. Er zitten niet zoveel gluten in de rogge dus de pannenkoek breekt makkelijk in stukken. Bij mij wel tenminste.




ALTIJD stroop erover! Stroop maakt de roggepannenkoek helemaal af. En aan één zo'n ding heb je echt genoeg!

's Middags komt Henk een deel van de schoven halen. Dat wordt opgeborgen op De Zonnehorst. Mooi, de kar kan terug, en de rogge onder onze kap staat mooi gespreid. Lange rijen, drie schoven dik.







Nee, de pannenkoeken krijg je niet kado ..  De hele zaterdag weer bezig. Maar wel leuk werk.

Het zijn toch net Madammekes .... die schoven met hun grappige zandloper figuurtjes ..... allemaal een mooie bos krullen ook nog!





Weer klaar.

We gaan nog een eindje rijden door de mooie rietvelden achter Meppel. Want er was ook nog die boomgaard ... ergens in een van die dorpen ..






Er is niemand thuis maar we mochten doorlopen.

Wat een prachtige en goed onderhouden boomgaard! De oude bewoners hebben hier echt veel tijd en aandacht aan gegeven. Eerst even een inspectie van het ooft ..






Het fruit is nog niet rijp. Het zijn meest peren, wat appels, veel pruimen in verschillende rassen, een paar grote walnoten. Prachtig mooie bomen, goed gezond. Goed gesnoeid ook.

Aan de rand is nog een kleine moestuin omheind door druivenranken. Ook al zo netjes onderhouden.





Ik zal hier binnenkort weer langs gaan als het fruit gaat rijpen. Misschien wil de eigenaar wel groenten in ruil voor al die vruchten.

En dan weer naar huis, want het kriebelt onder onze kleren en ook in mijn laarzen kriebelt het. Dat komt door al die weerhaakjes in de rogge, die kruipen overal dwars doorheen.

En in mijn laarzen zit gewoon .....




..... nóg meer rogge! Een handvol wel. Voor de nijnen.

Ik hoop dat je zelf ook een mooie zaterdag hebt gehad, ondanks het spatje regen. Fijn weekend! :D



Rijk worden?

on vrijdag 28 juli 2017




Veel bezoek deze dagen. En bijna niemand gaat hier weg zonder een groot pakket verse groenten en aardappelen. Want ... we hebben zo'n overvloed.

Dat was precies wat ik me ooit voorstelde, dat we een tuin hadden om aan iedereen van uit te delen. Gezondheid .... die je in een doos aan iemand kan meegeven. Courgettes, kolen, bieten, wortelen, spinazie, spekbonen, uien, rood en geel, knoflook, aardappels, knolvenkel, sla, preien, héél veel verse kruiden, alles gaat mee in dozen en in tassen.

Of, zoals Anke dat doet, in vrolijke bossen.




Het mooiste vind ik ... dat hoe méér we weggeven hoe méér er weer terugkomt. Het wordt hier voller in plaats van leger.

Al die hulp van gisteren, maar ook andere hulp die we krijgen, spullen die bloglezers sturen of langs brengen, tips en kennis die gedeeld wordt. Ja we krijgen veel meer terug dan dat er weggaat.

Voorbeeld .... vanmiddag belde Jan op, die hier gewerkt heeft. Hij werkt nu bij een huis met een grote boomgaard erbij. Al dat fruit begint te rijpen, en de nieuwe eigenaars zitten daar nu een beetje mee omhoog. Toen zei Jan ...... ik ken wel iemand die daar vast wel iets mee kan, met dat fruit.







En daar bedoelde hij mij mee! En nu mag ik dat fruit komen ophalen. Gewoon. Zomaar. Dankzij een gulle boomgaard-eigenaar en een vriendelijke rietdekker. Nou ja!

Ge-wel-dig!! Morgen gaan we erheen. Je leest het wel.

En het klopt helemaal wat die Wijze Oude Man zei ....





........... hoe meer je weggeeft hoe rijker je wordt.