Camera kwijt.

Mijn camera heb ik altijd bij me. Want er kan elk moment een leuk plaatje voorbij komen :D Maar hij is ook vaak kwijt helaas, zoals vandaag ook weer. Dan maar geen blog? Nou ... we kunnen ook es terugkijken.

Op 21 maart 2016 bijvoorbeeld ..... wat gebeurde toen?  ...... in de trein van Bussum naar Uithuizen

Voor me zit een papa met een paar kleine meisjes. Altijd leuk, die kinderen zeggen gewoon alles, volle coupe of niet.

´Pap, weet je wat leuk is? Heel snel achter elkaar Blote Kontje zeggen.'   .... en hup daar gaat ze al. Wel drie minuten lang. Ik zie aan het achterhoofd van papa de schaamte. Want dat is natuurlijk heel leuke en schattig thuis in de badkamer, maar minder in een volle trein.

'O en weet je wat nóg leuker is om te zeggen papa?'
'Willen jullie een Milk Break?' vraagt papa snel.
'Jaaaaaaa!!'

Ze zijn afgeleid. Jammer, ik was wel benieuwd.

In Amersfoort overstappen. Naar voorbijgangers kijken. Haha en daar lopen ook de zusjes met hun papa. O wat herkenbaar was dat. Regelmatig zat ik met rooie oren in de trein .... want Robbert kon er als klein jochie ook van alles uitflappen. Van die familie dingen .... die je graag binnenshuis houdt. Nou maar Robbert niet hoor! :D

En maart 2015 ..... toen zat ik aan de gezellige tafel van Petra. Ze was bezig met het voorbereiden van een schooltuin ...  een moestuin voor alle klassen.

Ze had een heel programma gemaakt, met voor elke klas een leuk project, bijvoorbeeld een rekenles met tuinbonen. Hoe je dat zaait met rijen en plantafstanden. Hartstikke leuk voor de kinderen en ze leren én rekenen én de bonen op de goeie afstand zaaien.

En natuurlijk ook die bonen opeten met de klas. Lekkere dingen maken en kliederen op je tafeltje.

Ze heeft voor elke groep een les bedacht met zaaien, oogsten, koken en ook dingen zoals kringloop van de natuur, en rekenen, en kruisbestuiving. Echt geweldig!!!

En het jaar dáár weer voor, in 2014, was ik bij Marjan. Die is in maart jarig. Ze kreeg van mij een moestuin kado.

Hoe geef je iemand een moestuin kado? Dat kan heel simpel zijn.

De kern van zo'n kado is tijd. Je geeft bijvoorbeeld twee zaterdagen, om te helpen spitten, of verhoogde bakken bouwen, of potten vullen. Of wat er maar nodig is om degene om wie het gaat te helpen opstarten. Hou rekening met hoeveel ruimte die persoon heeft. Hou het vooral klein.

En dan dus wat zakjes zaad erbij uit je eigen collectie. Of verzin nog wat kleinigheidjes zoals een boek over biologisch tuinieren, tuinhandschoenen, een hark of een schepje, dat soort dingen.

Wil je nog zien hoe die tuin toen geworden is? 

Buurman Klaas hielp spontaan mee. Dat is het leuke van zo'n tuin, mensen komen er op af. Bijna iedereen vindt het leuk als je aan zo'n lapje grond met groenten begint.

Er is altijd wel een buur of een oom of vriendin die wil helpen.

Haha maar hier op deze laatste foto's zitten we uiteraard allang niet meer in maart, maar al ergens in augustus .... 

..... toch best leuk, zo even terugkijken in de tijd. Maar hopelijk vind ik morgen die camera terug! Want de lente is inmiddels begonnen en er is elke dag zoveel om over te schrijven! 

Geen dag te verliezen!! :D:D