Monday, rainy monday ....

on maandag 13 juni 2016



Als de eerste regendruppels vallen ... op onze dorre zandgronden hier in het Gooi .... dan gebeurt daar niks mee. Het water dringt nog niet de aarde in .. maar spoelt weer weg van de bodem. Pas bij de tweede en de derde regenbui....  raakt de grond langzamerhand doorweekt, en verzadigd van vocht.

Oh wat hadden we het weer hard nodig, die regen! ---


Vorige week was ik thuis bij mijn moeder, en ze maakt zich zorgen! Zij leest dit blog ook en ze dacht dat wij alléén maar tuinbonen en peulen aten! Elke dag! Ja dat lijkt misschien wel zo ... ik schrijf hier ook niet alles op natuurlijk .... maar mam wees maar gerust, we eten ook andere dingen. Maar ook wel vaak tuinbonen ja. Die heb je nou eenmaal.




Maar goed, even voor mams, we aten vandaag helemaal geen tuinbonen en ook geen peulen. We aten spinazie en uien. In een taart.





Die groentetaarten, wat een super uitvinding is dat!! IEDEREEN lust ze, ze zijn doodgemakkelijk om te maken, en als ze in de oven staan te garen kun je alvast even snel de keuken opruimen. Heel efficient, zo'n taart.

Alleen die plakjes bladerdeeg ... die zijn bij ons altijd nét op. En dus gaan we dat taartdeeg gewoon zelf maken. Veel zelfvoorziender-der! Hier vond ik een simpel recept voor niet-te-mislukken-deeg-voor-hartige-taart. Makkelijk, met dingen die je altijd wel in huis hebt, net iets voor mij dus.






Je maakt een deeg van 160 ml olie en 250 gram bloem en 90 ml ijskoud water, en een beetje zout. Nou wat simpel zeg! Dan in tweeen delen, de helft kan je bewaren, en de andere helft uitrollen tussen twee vellen plastic. Nou ik nam natuurlijk géén plastic, bakpapier ging ook -best- wel.

En dan kieper je dat dunne vel deeg in je vorm. Het was bij mij wel een beetje mislukt hoor. Ook al was het dan een niet-te-mislukken-deeg.

Ten eerste kreeg ik het niet mooi rond. En toen dat na twee keer uitrollen wél lukte, toen zakten de zijkantjes in terwijl ik de vulling maakte. Pfff dus toen weer die zijkantjes omhoog geprutst.

Ach ja voor dit soort recepten geldt altijd ... de eerste keer mislukt sowieso maar na een tijdje doe je het met 2 vingers in de neus.





Waarom mijn deeg wat groenig is? Ik denk omdat ik hennepolie gebruikte. Die stond toevallig op het aanrecht. En die is vrij donker van kleur.

Met groentetaarten is het mooie ... álles kan erin! Wáár je ook maar mee van de tuin komt, of uit de winkel, of wat je ook maar in de groentelade hebt liggen aan restjes, húp in die taart!!

Sommige dingen zoals uien en wortel en rapen enzo moet je misschien even roerbakken, om het wat vóór te garen. Ik heb de uien even kort gebakken met wat knoflook en olie, en de spinazie 2 minuten erbij. Toen ging dat in die vorm. Ook al was het deeg nogal slap en sneu.





De saus maak ik meestal van eieren, room en kaas, en met peper, zout en kruiden. Er zijn vele vegan alternatieven te verzinnen, cocosroom, sojamelk, amandelmelk, dat soort dingen. Je moet het gewoon uitproberen.

Drie eieren geklust met een scheut room en kruiden, giet het er over, en dan een kommetje geraspte kaas erover. Half uurtje op 200 graden in de oven en klaar is je zelfvoorzienende taart. Zie je wel mam? Geen tuinboon en geen peul te bekennen!!






Ja de uien doen het erg goed op de tuin. De slakken lusten de groene delen wel, maar lusten de scherpe bollen niet. Gelukkig maar.

Ik sprak trouwens laatst iemand die zei waarom eet je die slakken niet op? Jullie willen toch zelfvoorzienend leven? Het vlees kruipt gewoon over je tuin!!

Hm. Ja. Klopt natuurlijk. Maar ach zo'n honger hebben we nu ook weer niet.






Maar goed. Slakken. Je kan er een boek over schrijven. Lollige beesten zijn het! Ik heb ze vaak gezellig bij me in de keuken ze halen de mooiste kunsten uit.

Ze lijken me slimme beesten.




 



Ook al hebben ze de halve oogst van de tuin dan opgegeten dit jaar, maar dat lag ook aan mijn laksheid.

Nu zijn de slakken wat aan het minderen, de eerste golf geboortes is uitgewoed, en de volgende bezoekertjes dienen zich alweer aan. Want je dacht toch niet dat de natuur het na ronde 1 opgeeft he? Welnee, de natuur is een soort Super Mohammed Ali, die gaat ronde na ronde met jou in de strijd omdat jij met je malle veredelde groenten daar nou eenmaal niet hoort!!

BENGGGGGG .... tweede ronde! DE RUPSEN KOMEN!



Hahaha pak je emmertje er maar weer bij, en daar ga je weer, 's ochtends en 's avond een lekker rondje over je tuin, heerlijk buiten zijn, de handen plakkerig van de rupsen en bladluizen, alles doodknijpen of wegbrengen.

Nee, kado krijg je het niet, je onbespoten groenten. Maar het is het waard!! En je snapt nu ook wel waarom je er in de winkel meer voor moet betalen.

Kijk trouwens eens even hieronder, naar mijn jonge bonenplantjes. Die had ik opgegeven. Ze waren aangevroten, meteen na het kiemen, en er stonden alleen nog maar zielige stokjes. Al het malse blad was weg. Ik wilde vandaag alles uittrekken en opnieuw zaaien.

Maar die bonen zijn dapper!! Ze komen terug!!!!








Je gaat van het ene uiterste naar het andere, als je een tuin hebt ...

..... van diepe diepe wanhoop naar aller hoogste blijdschap en bewondering, voor de natuur en haar power!!



1 reacties:

grandma zei

Ook op slakkejacht lees ik. :)
Komen die boontjes echt weer aan? Dat zou geweldig zijn, de tweede lichting klimboontjes hebben echt te lijden gehad van de glibberaars of waren het misschien toch de duiven...de tuin leeft met alles erop, eraan en erin .