Appels en zaden en zoon en tassen.

on vrijdag 22 april 2016


Fruitteelt, dat is een vak apart.






Neem nou zo´n jong appelboompje. Eigenlijk hoef je er niks aan te doen. Die boom weet zelf wel wat hij moet doen. En dan krijg je gewoon appels, maar niet zo véél misschien, en niet zo zoet. Als je graag veel appels wil, en veel suikers in je appels, ja dan moet je wel wat snoeien. Maar ja het nadeel van snoeien is weer dat je wildgroei krijgt, van die waterloten (je weet wel van die parapluutjes van takken in je boom) en beurtjaren.

Beurtjaren wil zeggen ... het éne jaar een bende appels en het jaar daarop haast niks.

Door goed te leren snoeien bij een vakman kan je dat soort klungeligheden vermijden. Als je flink fruit wil hebben is een snoeicursus echt de moeite waard!

En mocht het nou allemaal niet lukken met je fruit, en óók al niet met je groenteteelt, of je hebt daar gewoon allemaal geen zin in, nou dan eet je toch gewoon onkruid? Véél gezonder ook nog, en je hoeft er niks voor te doen. Kijk bij ons staat het vol met zevenblad. Prachtig gewas!







Fijnsnijden, en door je maaltijd scheppen. Zo simpel kan het dus zijn!

Maar goed ... ik wil ook wel graag sla en maiskolven en courgettes, dus ik was gisteren weer aan het zaaien. Elke vier weken zo ongeveer zaai ik kleine beetjes, voor een continue aanvoer.

Het loopt niet altijd lekker. Vaak ben ik op de helft en dan is de potaarde op. Of de bakjes zijn op of de zaadjes. Maar gisteren had ik alles goed voorbereid. De oppottafel in de zon, kop koffie erbij, genoeg aarde en bakjes en een bak water stond klaar. Leuk hoor. Alles voorbereid, en dan lekker aan het werk.

Pompiedom.






Maar toen ik net bezig was riep Marlieke, 'mam over een half uur gaat de trein en je moet nog omkleden en optutten!!!'

Sjips, was het alweer half vier!! Ja dat gebeurt er dus als je alles mooi klaarzet. Heb je net vier bakjes gezaaid en dan is de tijd weer om.

We gingen naar Rotterdam. Naar Robbert, want was jarig. Alweer 23 is hij. En zo leuk dat hij in Rotterdam woont. Haha net als bij planten, kiezen kinderen vaak ook intuïtief de plek waar ze passen, waar ze zich makkelijk kunnen wortelen en waar ze thuishoren.








Robbert en Merel passen als vissen in het water in deze stad!











Bijna vijf jaar geleden vertrok hij uit Bussum. En nu, met een Master bedrijfskunde in de pocket, een goede baan inmiddels, en ook nog die lieve slimme Merel gevonden ..... ja Rotterdam was echt een goeie keuze!!

Mocht je soms es twijfelen aan de keuze van je kinderen ... ik denk dat negen van de tien je echt kunt vertrouwen op hun intuïtie. Ook al is het misschien niet jouw keuze, het is wel hun keuze.

En vandaag ... weer tassendag. Ja de plaatjes zijn inmiddels bekend. Kwekkende dames, veel koeken en eterij, maar ook .... veel tasjes en kleurtjes en spulletjes.

We hebben vandaag besloten (vanwege de grote vraag naar onze 'gratis' tasjes, en we wel goed willen zijn maar ook weer niet gek natuurlijk) dat we voor nieuwe aanvragen voor tasjes een stuk of tien of twintig beschikbaar stellen, mét patroon. En dan daarna is het de bedoeling dat onze 'client' zelf probeert een tassenclubje te vormen.

En wij willen daar dan best bij steunen door bijvoorbeeld een middagje te komen helpen.







Ja en als je tassen maakt, dan heb je ook restjes. En daar was Petra mee aan de slag gegaan, met die rest-lapjes. Samen met dochter Kitty. Kijk wat ze er van gemaakt hebben.





Erg leuk gedaan. Zo'n vlaggenlijn. En ook heel anti-plastic natuurlijk.

Tot slot, nog een leuke foto van een paar lieve dames uit Delfzijl, die erg blij waren met de tassendonatie.





Leuk hoor! Als anderen blij zijn met onze tassen. En nu hopen dat er in Delfzijl ook een tassenclub wordt opgericht. Want daar gaat het natuurlijk allemaal om.

Om de kettingreactie!




1 reacties:

grandma zei

Wat weer een gezelligheid daar bij jou :) grappig dat je het zo fijntjes benoemd.. van de kinderen.. waar ze wonen, is werkelijk waar :)