Mysteries en vondsten.

Er is iets heel wonderlijks aan de gang.

Echt, iets heel raars, ik snap er niks van ... het is .... Het Mysterie Van De Nooit Oprakende Stoffen!!

Want hoeveel tassen wij ook maken, er is steeds weer nieuwe stof. Het raakt nooit op.

Iedereen die op een tassendag komt helpen, neemt aan het einde van zo'n dag wat van mijn stoffen mee naar huis, om thuis verder te knippen en naaien, of pakketjes te maken van al die lappen. Je zou toch denken dat dat dan een keertje opraakt. Maar dat gebeurt niet, er zijn steeds weer nieuwe lappen.

Ik denk dat iedereen misschien ook wel stof meeneemt en bij mijn voorraad neerlegt. Zoiets moet het zijn. We krijgen allemaal soms stoffen van mensen die onze actie sympathiek vinden. Maar toch, meer dan driehonderd tassen ... en nog steeds liggen er al die stapels en stapels stof.

Het lijkt wel ... hoe meer je weggeeft hoe meer je terugkrijgt.

Wat we er met al die tassen doen? Nou er is een heel plan. Daar zal ik van de week iets meer over vertellen.

Daarnet was ik nog even op de boekenmarkt van dat hele vriendelijke kleine kerkje aan de Iepenlaan, hier bij ons om de hoek. Er wordt soms nog wel gekerkt geloof ik, maar er worden ook vooral veel andere dingen georganiseerd. Concerten, trouwerijen, en dit dus ook ...

Het is net kerst, als je zo 's avonds in een verlicht klein kerkje naar binnen stapt met van die glas-in-lood ramen. Je zou echt chocomel en 'Stille Nacht' verwachten.

Maar nee geen chocomel. Ook geen kerstliedjes, maar een rustig geroezemoes van boekenmensen. Nou eigenlijk is het stil, want boekenmensen roezemoezen haast niet, die lezen.

Wat oudere mensen uit de buurt, een enkele jonge moeder met een paar kinderen, in de kinderboekenhoek, vrijwilligers van de kerk, gemiddelde leeftijd schat ik toch wel mid 70. 

Lekker rustig neuzen.

Haha val je al in slaap? Ja dit doe ik dus op vrijdagavond!! Spannend he? :D:D

Ja maar je vind altijd wel iets op zo'n buurtbeursje. Het is wel even zoeken tussen heel veel meuk. Ook zie je soms je eigen boeken terug. Maar er zit altijd wel iets bij wat je boeit.

Ik heb een stapeltje gevonden. Nu moet ik dus thuis precies nét zo'n grote stapel boeken wegdoen. Dat is de afspraak. Meuk erin, meuk eruit.

Maar kijk nou es wat een leuk boek over het weer!! Het weer, dat is ook zoiets boeiends ... vooral het weer op de prairies, dat zijn de grootste open vlakten ter wereld, en daar heb je heel ander weer dan hier in Europa.

Eigenlijk hebben wij een soort van 'babyweer' vergeleken met het Noord Amerikaanse continent. Daar komen de knoertharde, ijs- en ijskoude poolwinden zo over die enorme vlaktes razen, dat kun je je hier niet voorstellen.

Als die winden zijn uitgeraasd, dan draaien ze verder over de aardbol naar onze werelddelen, en wij krijgen dan nog een staartje mee. Maar het is peanuts vergeleken bij het weer daar.

Nou ik woon liever hier. Maar wel interessant om over dat weer te lezen. Tornado's, orkanen en sneeuwstormen .... pffff dat is wat als je dáár je tuintje hebt!!

Er staan niet veel plaatjes in mijn nieuwe boek. Nou ja hier eentje van een ronde wolk. Dat schijnt bijzonder te zijn. Als ik verder nog interessant nieuw tegenkom meld ik het wel weer hoor! :D

Ho wacht!! Ik ben deze week al iets anders héél interessants tegengekomen!! Over plastic!

Nou ja eigenlijk kwam mijn moeder het tegen in een krantenartikel. Het is zo geweldig prachtig mooi nieuws, dat het bijna niet te geloven is. Dus ik moet eerst nog wat achtergrond info zoeken, maar dan deel ik het onmiddellijk hier in een post!

..... het geweldige prachtige ongelofelijke antwoord van onze sterke natuur ...  op plastic afval!