Winteruien.

on donderdag 17 december 2015




Dat bedenk je toch niet!!!

Het vogelzaad dat hangt daar al een tijdje, aan de walnootboom, van toen het zo koud was een paar weken geleden. Maar de vogels eten er helemaal niks meer van want ze kunnen nu weer genoeg vinden in de natuur.

En nu ..... zijn die zaadjes gaan leven, ze gaan kiemen. Met die warmte.

Hahaha dat is ook een manier om aan verse groente te komen in de winter. Scheelt je heel wat gedoe! Helemaal geen tuin nodig, en geen teeltplan, niks geen werk, gewoon een bak vogelzaadjes laten ontkiemen. Eet smakelijk. Superfood uit het vogelbakje!





Iets anders wat ook is gaan 'leven' is de bak met sjalotten in de schuur. Die was vergeten. Nou ja eerlijk gezegd niet echt vergeten ...  ze waren eigenlijk over. Gewone uien vinden we namelijk veel lekkerder dan sjalotten, en we hadden heel veel uien dit jaar.

Dus die arme sjalotten stonden in de schuur en zijn aan het schimmelen gegaan, en een beetje gaan uitlopen door het vocht. Maar ..... we kunnen we wel iets mee doen! We kunnen ze gebruiken als pootgoed, en op de tuin gaan poten. Toch nog winter-uien!

Dan hebben we straks als het meezit heel vroeg in het jaar lekkere bosuien.






Er is nog een andere klus te doen op de tuin, en dat is die rommelhoek hier vooraan opruimen. Ooit .... helemaal in het begin van de tuin, had ik daar grootste plannen mee, met die hoek. Maar het is nooit wat geworden eigenlijk.

Dus ... die bak weghalen, én de uien poten. Dat moet er gebeuren vandaag. Nou, twéé vliegen in een klap, ik poot de sjalotten hier op deze plek, als het straks opgeruimd is. Dan hoeven we geen bed vrij te maken. Scheelt weer werk.





Dikke flagstones zitten er als randen om die bak ..... die vonden we ooit hier tussen het puin op de tuin. Dat was in het begin mijn enige materiaal, flagstones en oude dakpannen enzo.

Nu ... langzamerhand ... word de tuin weer ontmanteld. Omdat je in het begin plannen maakt en dingen bouwt, die achteraf niet handig zijn. Geeft niks. Dat is nou organisch werken. Gewoon steeds weer veranderen tot je het goed genoeg vindt. Net als in je leven. Je kunt je suf piekeren tot je de Perfecte Oplossing hebt gevonden, maar je kunt ook gewoon beginnen, en later beetje bij beetje bijstellen.

Die zware flagstones gaan nu áchter dit perk als een soort muurtje. Want de wildernis daar achter wil steeds oprukken. Misschien houdt zo'n muurtje dat een beetje tegen.







De grond egaliseren, aanharken, gaatjes maken met een stok, en dan de sjalotten erin.

Héé! Maar die zijn niet winterhard!! Nou en? Ze waren toch over, en met zo'n zacht wintertje ... ach, een deel overleeft het vast wel! En dan hebben we knapperig uien-groen in het vroege voorjaar. En als ze per ongeluk bevriezen, dan is het nog altijd een prima groenbemester!







Na het poten, moet je de grond goed aandrukken, met een hark bijvoorbeeld. En dan bordjes erbij zetten, maar er is weer es geen stift natuurlijk dus die datum komt later wel.

Ook hier op de tuin ... is de natuur een beetje in de war door de warme zuidwestenwind .... De goudsbloem denkt, hola, laat ik maar es gauw gaan bloeien. t Is voorjaar zeker!

Nou, de bijen blij en ik ook!! Wat een zonnige hoek is dat opeens!






Haha en thuis hangt er ineens een dappere kerstversiering op de deur. Een sneu takje en een sneue bal. Zeker iemand van het gezin die het er niet mee eens is dat alle kerst-kitsch wordt weggedaan.





Nou goed dan ... deze bal mag blijven hoor.


1 reacties:

Martine zei

Ja de natuur staat op zijn kop dit jaar maar eerlijk gezegd vind ik het wel leuk: tenminste iets wat we niet zelf kunnen regelen..............