Ganzen en rooien.

allo allo .... daar gaan de ganzen weer!

Elke ochtend vliegen ze in strakke V-formaties over ons huis, en elke avond vliegen ze weer terug.





Het is zo mooi geregeld in de lucht ... als de vrolijke zwaluwtjes vertrekken naar warme oorden, dan komen de ernstige ganzen bij ons wonen. Ze komen uit het hoge noorden, uit Spitsbergen, en uit de verre uithoeken van Siberië, helemaal naar ons landje vliegen om bij ons de winter door te brengen.

Ze overnachten en foerageren op verschillende plekken en daarom zie je ze elke dag overvliegen,  's ochtends de ene kant op, en s avonds weer terug naar de slaapplaats. Prachtig mooi, met dat blije gak-gak-gak. De hele winter zullen we ze horen en zien! Jammer voor de boeren, fijn voor ons!

Op de tuin ..... heb ik vandaag gerooid.

De temperatuur gaat omlaag, de nachten worden koud en helder ... je zal zien vóór je er erg in hebt schiet de thermometer onder nul en bevriest de boel!

Dus vanmiddag zijn de laatste pompoenen geoogst. Het waren er niet veel en ze zijn ook niet zo groot als vorig jaar. Maar het is een prima wintervoorraadje voor ons drietjes! En ook zijn er weer wat bieten en wortels gerooid.

Wat grappig was ... ik had de vorige kist bieten in het zand gezet, en de bieten stonden rechtop, met de wortel omlaag. Laten die bieten nu gewoon weer zijn gaan groeien, dwars door het zand heen!

Tja ....... dat wil je eigenlijk niet, want dan gaat de biet achteruit. Eigenlijk is een biet een klont suiker en zetmeel, bedoeld als reservevoedsel voor de plant, zodat hij in het voorjaar weer kan gaan groeien. Maar ja bij mij in de kas denkt die biet nú dus al .... dat het voorjaar is .... en gaat hij weer groeien en z'n eigen biet zeg maar opeten! Hoho dat is niet de bedoeling!

Dus de tweede kist bieten zet ik anders op. De bieten gaan niet rechtop, maar ze gaan op hun zijde, met de neus schuin omlaag. Hopelijk gaan die niet zo snel uitgroeien. En we zetten alle kisten met wintervoorraad buiten, waar het kouder is.

Is het te zien? Neusje schuin omlaag.

Er moet alleen nog maar een afdakje boven gemaakt worden, voor als het gaat regenen.

Aardappels kunnen ook niet tegen Jack Frost. Dus nu, zo in oktober, zul je die ook moeten opbergen. Tenzij ze heel diep zitten dan kan het nog wel even wachten. Ik laat één bed zitten, en rooi een tweede bed. Eindelijk wordt die leuke aardappelkist die hier al 2 jaar staat en altijd vergeten wordt, een keertje gebruikt.

Er zitten gaten onderin die kist. Als je hem schudt, rollen de kleintjes eruit, die dan weer als potertjes gebruikt kunnen worden! Maar ik doe het niet want die kleintjes zijn juist zo lekker om te roosteren. 

Ja, verder weinig spectaculairs gebeurd vandaag .... hoewel .... nog wel weer een moord op de tuin! Een lief klein kevertje ... voor mijn ogen afgeslacht! 

Maar ja .... Sebastiaan moet ook leven!

Fijn weekend. Tot maandag weer!