Tijdens de regen en na de regen.

on vrijdag 19 juni 2015


Die regen die kwam als geroepen.

Niet alleen voor de kurkdroge tuin maar ook omdat de administratie nodig aan de beurt was. Dat is zo'n typische uitstelklus. Je bent er zo een dag mee bezig. Van die zemelige telefoontjes. En er lag nog van alles in emmers wat moest worden weggewerkt en potten van etiketten voorzien.





In die compote zit een minimum aan suiker. Ja suiker is zo'n beetje het witte vergif geworden tegenwoordig. Misschien wel wat overdreven, maar het is toch zonde om je mooie gewassen te verdrinken in suikermengsels. Nou weet ik dus niet of mijn potjes heel lang bewaarbaar zijn. Dat is weer afwachten.

Behalve die moes, wil ik ook aardbeien gaan drogen en aardbei-leer gaan maken, een soort snoep wat uit 100% aardbei bestaat. Tips van lezers! En ook aardbeien wecken achter glas, en dat dan ook met zo weinig mogelijk suiker en zo weinig mogelijk verhitten. En hopen dat het niet met een paar weken een rooie schimmeldrek wordt! :D

Ook weer wat tijd voor het schortenproject.





Ik raak hard door de 'leukste' stofjes heen. Ja en dan MOET je wel even weer een lading halen bij de kringloper. Zo'n leuk klusje! Goed zoeken, je vind altijd wel wat bruikbaars. Ik let vooral op de kwaliteit van de stof, geen synthetische spullen, en liefst zo nieuw mogelijk. Sommige stoffen zijn echt nog nagelnieuw.




Het lijkt misschien suffig die stoffen, maar met wat felle kleurtjes gecombineerd voor banden en zakken wordt het wel leuk hoor. 

Pas vanavond werd het hier weer droog. En dan .... na de regen .... dat is een perfect moment om je tuin te observeren. Alles is dan helemaal anders. Schoon en fris. De planten zijn frisgroen, de aarde is diepzwart, en er hangt zo'n mistige nevel tussen de bomen. 

Loop je weer even mee over de tuin? Wel even een trui aan doen want het is koud geworden.




O, kijk nou ... en wie is er ook al meteen weer?



Snotty!!! 

nee .... wel miljoen snotties!!

Geweldig aan het knagen met z'n allen. Van die vier pompoenplantjes .... hebben ze er al twee te pakken. 





En van de jonge boontjes hadden ze er ook al een heel stel op. En de aardbeien? Daar heb ik maar niet in de tunnel gekeken, dat zien we morgen wel met het oogsten. Als ze allemaal weer onder het stro gesnotterd zijn. Als ze eindelijk klaar zijn met tunnels vreten door de aardbeien.  




Kom we lopen de andere kant op, door de wildernis even naar de bijen. In de wildernis staat nog die rabarber. Daar zitten ook slakken maar daar vreten ze niet van. Ze kijken wel uit. Al dat oxaalzuur in die bladeren ... dat lusten ze niet.





De bijen zitten allemaal binnen. Het is net een team rugbyspelers zoals ze daar op een rijtje voor de opening naar buiten zitten te koekeloeren. Heel af en toe vliegt er eentje weg, of komt er eentje thuis. Dat is leuk om te zien ... als er eentje terugkomt, dan wordt hij door dat groepje potige dames bij de ingang grondig besnuffeld. Of hij wel een goeie bij is .. of hij wel bij dit volk hoort, en niet een spion of rover is toevallig ... van een ander volk.




Ik vind dat humor, zo'n rijtje van die norse breedgeschouderde uitsmijters, maar het is natuurlijk bittere ernst. 

Kijk, deze bij hierboven met die klontjes geel stuifmeel aan z'n pootjes, die mag natúúrlijk naar binnen! Die komt wat brengen!



De grimmige club schuift een beetje uiteen en ze mag erin. Ze zien mij ook. Ik zit veel te dicht bij, en een paar bewakers komen maar es mijn kant op. Ik ga maar es de andere kant weer op. Pompompom.

Oja die bessen en die bonen. Daar waren we nog niet geweest. Zien?




De touwtjes omhoog kan je niet zo goed zien. En de besjes ook niet. Het is echt mistig hier op de tuin. Ja en die wasknijpertjes hangen daar als reminder ... hier is een draad gespannen. Anders loop je zo met je kop tegen die draad. 

Die draad zit weer aan een boom vast. Als straks de bonen gaan groeien en zwaar aan de draden en de stokken gaan trekken, kun je met die dwarse spandraad de boel aanspannen en rechtop houden. Ooit van Wietse geleerd!

Ook staan hier achter nog heel wat kolen. En je ziet het .. overal bescherming ... tegen vlinders en vogels en konijnen (tunnels en netten) en tegen slakken (koper) ... het is een heel gedoe maar het helpt allemaal. Een beetje.




Ik heb nog een heel rijtje van die groene foto's zie ik. Ook nog van een hele stomme fout die ik gemaakt heb met de bieten. Waardoor de hele bietenoogst dreigt te mislukken. Maar dat wordt wat teveel groen voor één dag. Komt morgen.

Nog even wat kleur .... dat leuke etuitje wat ik bij de kringloop zag. Zelfgemaakt door iemand. En iemand anders doet dat dan weg. En daar ligt het dan ... voor dertig cent.








Een hoop gepruts heeft hier in gezeten. Wat zou erin moeten? Voor stiften is het te ruim. Twee stiften per vakje?


Leuk om na te maken. Met dikke kleurpotloden ofzo, als verantwoord kadootje. Robbert zou zeggen ... nee he mam, geef zo'n kind toch een barbie of een brandweer auto of een game :D


8 reacties:

Marjan zei

Voor haaknaalden denk ik!

Marieke zei

In zo'n etui kun je schilderspenselen doen! Ideaal, altijd alles overzichtelijk bij de hand :)

Anoniem zei

gisteren zag ik bij de X enos koekvormpjes van koper, misschien iets om je jonge koolplanten in te zetten?

groetjes

Clarien zei

Bedankt, ik zal even kijken naar die vormpjes. Ze moeten vrij groot zijn want de stelen van kool worden uiteindelijk wel polsdik! Vandaar dat ik nu met van die losse ringen werk.

Anoniem zei

Wat een mooi mapje, voor breinaalden of haaknaalden is het bedoeld.
Stiften kan natuurlijk ook ;)
Groet,
Atie

Moestuinmeisje zei

Ik heb van de week ook aardbeien gedroogd heerlijk. Wat ik de eerste keer had gedaan, was de plakjes te dun gemaakt, ik kreeg ze toen bijna niet meer van de 'droogzeven' af. Tegenwoordig snij ik ze dus wat dikker, een halve cm ongeveer.

En over de houdbaarheid van je jam zonder suiker. Mijn ervaring is dat je het zeker een jaar kan bewaren, alleen als je het openmaakt is het veel minder lang houdbaar. Ik heb wel eens puur kersensap in flessen gedaan en na anderhalf jaar was het nog prima.

Marthy zei

Clarien, alsnog bedankt voor het op tijd verzenden van het schort voor de verjaardag van onze schoondochter. Ze vond hem hartstikke leuk.

Anoniem zei

Ik maak de etuitjes ook en daar bewaar ik mijn zilver in. Messen, lepels en vorken apart! Heel handig en blijft netjes