Sprei.

on zaterdag 7 februari 2015






Okee, stel, je bent een zelfvoorziener, en het is een koude winter, en je wilt een warme extra laag op je bed. En het moet er ook nog een beetje leuk uit zien.

Ga op zoek naar een echte wollen deken. Bij mijn moeder liggen die nog in stapels in de kast, maar de Kringloop heeft ze ook. De kleur maakt geen bal uit. Let wel op het wolmerk. De deken moet minimaal zo groot zijn als je bed, met liefst wat overlap.





Dan zoek je een stapel lappen bij elkaar. Misschien heb je nog ongebruikte tafelkleden, gordijnen, theedoeken kan ook. Als je iets voor de slaapkamer maakt zou ik zeggen, hou het op rustige kleuren. Véél wit of creme, en hier en daar wat kleur bijvoorbeeld. Zelf kies ik altijd voor natuurlijke stoffen, katoen, wol of linnen, maar synthetisch kan ook best.







Ja en dan ga je aan het knippen en puzzelen. Als het je eerste deken is zou ik gewoon vierkanten knippen. Ik heb die vierkanten dit keer afgewisseld met lange stroken, omdat je dan niet zo nauw hoeft te kijken bij het aan elkaar passen. Je krijgt geen verschuivingen op de hoeken, zoals hieronder te zien is ...




... en ook heb ik dit keer gekozen voor héle grote vierkanten. Van vijftig bij vijftig centimeter.

Reden? Snel klaar!

Ja en dan ga je die stroken en vierkanten aan elkaar leggen. Is een leuk klusje. Als je één tint hebt die eruit springt, moet je die vierkanten goed verdelen over de lap, zodat die tint overal een beetje zit.

Ben je tevreden, maak dan een foto van het geheel, en naai de stukken dan baan voor baan aan elkaar. Eerst de rijen vierkanten, en dan ertussen steeds een lange strook. Of alleen rijen vierkanten aan elkaar. Let wel goed op de volgorde, kijk steeds op het fotootje. Zorg ook dat je voor- en achterkant goed uit elkaar houdt.





Tja, en dan de achterkant. Ik heb daar geen foto's van, maar ik had één heel groot cremekleurig gordijn, in tweeen geknipt, en daar een grote vierkante lap van gemaakt. Net zo groot als de hele sprei. En dan leg je de lagen op elkaar.

Wat je kunt doen, is éérst de voering (de wollen deken) op de grond leggen. Goed uitspreiden. Daarop leg je de onderkant (bij mij dus dat creme gordijn) met de goeie kant naar boven, en daarop de bovenkant, de lappendoek, met de verkeerde kant naar boven. Zet met veiligheidsspelden vast. Dan de randen gelijk knippen, en langs 3 kanten vaststikken langs het uiterste randje van de stof. Nu haal je de veiligheidsspelden eruit, kruip tussen de bovenste 2 lagen, en keer hem binnenste buiten.



hij is al gekeerd, maar ik moest de hoeken weer vastzetten die hadden losgelaten ..
             
Dan heb je als het goed is een geheel van 3 lagen, met de lappenkant bovenop, de deken in het midden, en de egale kant onderop. Probeer het je in gedachten maar voor te stellen hoe dat gaat. Tot slot de onderrand vaststikken.

Er zijn nog veel meer manieren. Je kunt ook alles 'goed' leggen, veiligheidsspelden erin, en er een band omheen stikken die alles op z'n plaats houdt. Kijk vooral ook es op Youtube.

Nadat de lagen aan elkaar zitten stik je hem door. Op de naaimachien of met de hand. Je kunt mooie figuren maken, ik maak altijd gewoon rechte lijnen door de hele sprei heen, van de ene kant naar de andere. Soms zigzaggen, soms gewoon een stiksteek. Als alles maar goed aan elkaar komt, daar gaat het om. Dat er geen bobbels komen omdat die wol gaat schuiven.




Toen ik de sprei af had bleek dat ik me vergist had in het opmeten. Hij was niet breed genoeg. Sjips. Er moest dus nog een rand aan, aan beide kanten. Maar ik had niet meer genoeg stof. Dus die rand heb ik van een oud tafelkleed gemaakt. Ja dan krijg je weer iets heel anders.





Dat gaat vaak zo met die zelfgemaakte dingen, zeker als je niet ergens echt héél goed in bent, maar constant weer andere dingen maakt. Het gaat dan NOOIT precies zo als je in je hoofd had. Zo'n project gaat een beetje met je aan de loop. En uiteindelijk wordt het iets totaal onverwachts. Met altijd wel wat weeffoutjes.





Wat ik bijvoorbeeld totaal niet had verwacht, was hoe zwaar zoiets wordt. Dit sprei, stevig katoen aan beide kanten en echte wol van binnen, weegt ruim 6 kilo!! En warm dat het is!! Mij veel te warm eigenlijk. Maar Paul de koukleum is er dolblij mee. Als ik het te warm vind gooi ik mijn helft over zijn kant en dan vindt hij dat nog prima!



Zo kun je stap voor stap van alles zelf gaan maken. Je wordt steeds zelfredzamer en handiger. Gewoon blogs lezen, youtube kijken, en hup die schaar pakken en gaan knippen. Een naaimachine koop je tegenwoordig voor 80 euro bij de Kruidvat. Een goeie Singer. 

En perfect hoeft niet, als het maar functioneel is. Toch? En een beetje leuk om naar te kijken. Van een afstandje dan. Ik heb natuurlijk wel even héél goed gekeken hoe ik de foto's nam zodat de bloopers niet te zien zijn! :D:D

Fijn weekend, tot maandag!


4 reacties:

Helena zei

Ik vind juist hoeken die niet precies kloppen/ aansluiten leuk. Als het allemaal precies klopt..... saai! Goed gelukt de sprei.

Elisa zei

Ik vind hem zo eigenlijk wel leuk :)

Daphne zei

In 1 woord: WAUWWWWWW.
Ik vind hem prachtig, juist omdat je hem zelf hebt gemaakt, er foutjes in zitten en gaandeweg is aangepast.
Heel heel erg mooi, ik krijg bijna zin om ook zoiets te gaan maken (zie enorm op tegen het werk, want ik wil nog zoveeeeeeeeel!)
Fijne zondag, groetjes, Daphne

Spaarmoeder! zei

Hahahaha, vooral die laatste zin. Maar inderdaad hier ook twee spreien. Een lichte en een zware .......omdat het weer nogal wisselt, worden ze dus ook flink afgewisseld!