Palmkool weekje?

on dinsdag 30 december 2014



We hebben een nieuwe huisgenoot. Een accuboor. Het moest er een keer van komen. Dat gehannes met schroevedraaiers is afgelopen. En het maakt nou ook niks meer uit dat ons gewone boortje nét de hele tijd als we hem nodig hebben op Lauwersoog ligt.

Lekker snel gaat het!





Tig schroeven uit sloophout draaien? Zó gepiept! Mocht je ook twijfelen om zo'n ding aan te schaffen, je krijgt nu 40% korting bij de Gamma.

Paul legt de laatste hand aan de kas. Heel handig met vriend Bosch erbij. Want .... die kas ... dat was me wat! Het is een hele goeie kas, maar omdat het een nieuw model is, waren er nog wel wat kinderziektes ....


oh oh foutje, mooie demo van de Bosch! schroevedraaier :D



Qua details en afwerking is er goed over nagedacht. Alles heeft isolatieranden, de haakjes en bevestigingen zijn slim bedacht. Het model is ook mooi (vind ik).

Maar .... volgens Paul is het handmatig ingepakt. En daardoor klopt niet alles. Er missen wat spullen, wat strips en wat schroeven. Ook blijken de meegeleverde schroefjes soms niet te passen, waardoor Paul hier en daar bevestigingen gewoon met normale schroeven heeft verstevigd. Eén van de strips is net iets te lang.

Het is geen 'IKEA-pakket' zeg maar. Het is echt een vrij nieuw model en je moet er tegen kunnen om bijvoorbeeld wat onderdelen na te moeten bestellen en dus te wachten. Maar dan heb je wel een prachtkas voor een .. hm .. redelijke prijs. En de service desk is prima! Voor wie geinteresseerd is, dit is de link!




Alle compost is inmiddels naar de grote tuin overgebracht en uitgespreid. Het leek héél wat, drie bakfietsen half gevuld, maar zo op het land blijft er maar een dun laagje van over ... Ik laat het even liggen, geen puf meer vandaag om het eronder te werken. Dat komt nog wel.





Ja en dan die palmkool. Wat leuk is, ik kreeg via de mail en via de reacties hier al wat tips! Van Spaarmoeder om er soep mee te maken, en pastasaus, stamppot, gevulde rolletjes, en van Frida een uitgebreid recept voor palmkool chips. Bedankt weer!

Vandaag om te beginnen maar es wat van die palmkool door het broodeeg gemikt! :D





Ik schreef al es eerder over ´schijf van vijf´ brood, waar het mijn bedoeling is om brood wat meer te vullen dan alleen maar met graan. Ik wil experimenteren met brood waar ook groente door gaat, en noten en kruiden en fruit. Zodat het brood wat minder eenzijdig wordt.

Brood met appel, kaneel en wortel bevalt hier heel goed. Dit wordt het tweede probeersel!





Een stuk of tien bladeren van de palmkool goed wassen, de nerf eruit, en dan fijnhakken met, in dit geval, twee uitjes en een hand walnoten. Kan ook met de hand hoor!





Het is een vrij vochtig deeg. Onder het kneden knijp je het vocht namelijk uit de kool, waardoor de smaak door het hele brood komt. De doek waar het in moet rijzen bepoeder ik met flink bloem, anders gaat het vastplakken.

Nou, verder ben ik nog niet. Het ligt nu te rijzen, in een vergiet, op een warme plek. Ik ben heel nieuwsgierig, want het kan best zijn dat palmkoolsap een remmende werking heeft op het zuurdesem. Om maar iets te noemen. Maar ja je moet dingen gewoon een keer uitproberen. Marlieke griezelde van de combinatie zuurdesembrood-met-kool-en-ui! Haha, ik laat het wel weten hoor hoe het verder gaat en hoe het smaakt!!

Pane di Cavolo Nero .......... klinkt goed toch??

Toevallig ... zagen we vanmiddag bij La Place een menukaartje, met óók weer die palmkool!!






In de smoothie! Goed, fotootje van het recept, en dat komt ook op het lijstje voor deze week. Zomaar onbedoeld wordt het dus een palmkoolweekje.

Settimana di Cavolo Nero!! :D:D

Iets heel anders. Hebben jullie die maan gezien gisteren? Prachtig met dat schijnsel eromheen. Maar wat nog bijzonder-der was ... toen ik m'n foto goed bekeek, zag ik dat de linker rand van de maan inhammetjes had! Iemand daar verstand van? Zijn dat schaduwen van gebergte ofzo? Ja ik kan hem niet meer vergroten helaas, hoop dat het te zien is.





'You are looking outward, 
     when what you seek is within.'

Bezoek!

on maandag 29 december 2014



Da´s even schrikken he? :D:D

Danielle (links) heeft een hartstikke leuk bedrijf opgericht. Het heet Knoest. Alleen die naam is al leuk!! Ze houdt zich bezig met begeleiden van kinderen met een psycho-sociale beperking.




Nou en daarom was ze vandaag op Moeskers Moestuin. Eén van de dingen die zij met kinderen wil gaan doen is tuinieren. En nu kwam ze polsen of ik wil meedenken over een moestuin voor die kids. Natúúrlijk!! Prachtig om kinderen te laten tuinieren. En hekken bouwen natuurlijk en spitten en paadjes trappen, en ook dat hele fijne ieniemienie werk van dat zaaien. Daar zijn kinderhandjes heel geschikt voor! Ook die van stoere jongens.

Het ging regenen, dus we gingen maar even in de kas zitten. En anderhalf uur later zaten we daar nog steeds, met zere billen van het harde bankje, en met een hoofd vol leuke ideeen!




Was gezellig en inspirerend Danielle! Ik hoop van harte dat ik iets voor Knoest kan doen. En ik kan daar zelf uiteraard ook weer mega veel leren!!

Vandaag ging ik verder waar ik gister gebleven was, met het transport van de compost uit mijn achtertuin, naar de grote tuin.




In de achtertuin hebben we de luxe van een compost-overschot, omdat elk kruimeltje organische stof gecomposteerd wordt. En dat is nogal wat in een gemiddeld gezin. De groene container is bij ons dus brandschoon en helemaal leeg. Zit nooit wat in.

O ik wil daar nog een keer een uitgebreid pleidooi voor houden. GOOI TOCH NIET AL DAT MOOIE SPUL IN DIE GROENE CONTAINER!!! Bewaar, bewaar!! Een hoek in je tuin, gewoon alles netjes op een hoop, en maak daarmee van je tuin een vruchtbare oase!! (Kom ik op terug!!)

Loodzwaar was die bakfiets natuurlijk, en de banden een beetje lek. Tja ... maar goed dat ik altijd kan rekenen op mijn vaste hulpje ...






..... die met wormpjes pikken de bak aanzienlijk lichter maakte!! Wat moest ik toch zonder Poetin Tomtom!

Hieronder zie je de plek waar de compost naar toe gaat. Het wortelvak voor komend jaar, waar een mooi laagje compost op gaat. Daarna ga ik dat doorspitten, en zo fijn mogelijk maken zodat je een beetje rechte wortels krijgt.




Wat er nog staat aan groente, vooral kolen, gaat eruit. De broccoli planten hebben enorme stammen gekregen het lijken wel struiken. Maar de bloem (de kool) is helaas te oud die is niet meer te eten.



Geen wonder dat broccoli zo gezond is, door die dikke stam kunnen zoveel mineralen worden opgezogen, en die gaan allemaal in het kooltje zitten. Dat eten wij op. Superfood! Maar goed het gaat er allemaal af. Een deel op de compost en een deel mee naar huis.

En dan krijg ik weer bezoek. Iris komt ook nog langs. Ze kan nog net even helpen met het scheppen! Iris ook enorm bedankt! Het is zo gezellig met iemand erbij.




Met een bakfiets vol palmkool gaat het weer op huis aan. Palmkool, palmkool, palmkool, wat kun je daar eigenlijk mee? Palmkoolbrood? Palmkoolkoekjes? Palmkoolsmoothie?

Morgen maar wat experimenteren!



De kasten gaan open!!

on zondag 28 december 2014


Jahaa ..... de bijen! We hebben ze gezien vandaag!

Maar eerst ..... moesten de Bokashi's leeg! Na de feestdagen met vele eters, zitten de beide Bokashi emmers stampvol. Dus laat ik ze niet zoals het eigenlijk hoort vier weken 'rijpen', maar de hele handel gaat in één keer op de composthoop. En die hoop had ik eerst leeggemaakt. De rijpe compost gaat komende week mee naar Moeskers Moestuin, voor op het wortelbed. Want daar mag geen mest op, wel rijpe compost.

Nou daar gaan de Bokashi's. Hopla! voor de wormen!





Ja en al die schillen en prut, dat kan je natuurlijk niet zo open laten liggen. Dus van de oudere composthoop in de tuin haal ik het bovenste deel af, en dit gaat 'omgekeerd' op die schillen. Hier zitten al erg veel wormen, dus die schuiven zo aan de kerstmaaltijd!







Ja zo ben je eigenlijk altijd een beetje aan het hannessen met de compost. Het is je toekomstige eten, dus belangrijk om dat goed te doen. Nu in de winter gaat het composteren langzaam, en hoef je niet zo vaak te keren. Ik doe het maar één keer in de winter, en de rest van het jaar om de twee of drie maanden, of als ik ineens veel compost nodig heb. Het onderste deel van je hoop kun je dus op je tuin of in je bakken gebruiken.

De hoop netjes afsluiten met een laag rijpe compost en bijvoorbeeld een laag blad of stro, zodat hij niet te snel uitdroogt. Het is eigenlijk levende have. De compost, of eigenlijk de beestjes en het leven in die compost, het is net een huisdier! :D



En toen kreeg ik een app-je van Liesbeth, dat ze naar de bijen ging! De kasten openmaken. Nou, ik als de kippen naar de tuin natuurlijk!!




Wat geweldig om die kasten nu es van binnen te zien! Liesbeth nam wat fotootjes, en zag dat er al wat aktiviteit was bij één van de kasten. Ze staan hier goed in de zon, en daarom worden de kasten makkelijk warm. En de bijen aktief!

Ron, ervaren imker-collega van Liesbeth, vertelde tussendoor veel over de bijen. Ik probeer daar wat van te delen, maar hij vertelde eigenlijk veel te veel om allemaal te onthouden!

Bijvoorbeeld, dat vandaag een perfect moment is om de kasten te openen. Tussen min 5 en plus 5, zo rond kerst, liefst na een paar dagen vorst, dan legt de koningin geen eitjes, dan is er geen jong broed (daar is een naam voor die ben ik even vergeten) en dan kun je goed de 'mijten' behandelen.






De mijten?? Ja, want dat kan een hele plaag zijn voor bijen, die kunnen een volk heel erg verzwakken. En die mijten, officiele naam varroamijt, die gingen ze vandaag behandelen met oxaalzuur (wat ook in rabarber en in spinazie zit). Doordat er nu dus geen jonge larfjes zijn, kunnen de mijten zich niet 'verstoppen' in de cel van de larf. Want daar overleeft de mijt, in zo'n afgesloten broedcel. Heel slim!

Liesbeth spuit de oplossing (oxaalzuur opgelost in een suikersiroop) voorzichtig over de zwerm. De siroop stroomt over de bijen, die elkaar vervolgens helemaal gaan schoonpoetsen. Door dat poetsen verspreiden ze het oxaalzuur over alle bijtjes, en dat doodt de mijten.

Het is een mooie biologische bestrijding van de mijt. Prachtig om te zien was het!!


Ron tikt even een paar bijen weg die in Liesbeths haar en sjaal kruipen




Ik vind het spannend. Elke keer als Ron een nieuwe kast openmaakt denk je .... oei zou er wel leven in de kast zijn? Want het kan ook misgaan. Maar hier ... alle vijf de kasten hadden mooie levendige volken.




Heel voorzichtig de vloeistof ertussen spuiten. De bijen hebben ook een kerst traktatie!! Want die siroop vinden ze heel lekker.

Als Ron het deksel loswrikt, checkt hij meteen de produktie van propolis. Dat is een lijmachtig spulletje, dat de bijen uit planten halen. Uit hars bijvoorbeeld. En daarmee maken ze kieren en spleten dicht. Ook het deksel 'plakken' ze daarmee vast.

Het geweldige van die propolis is weer dat een krachtig anti-bioticum is! Dus het houdt ook bacterien buiten de kast! Wat is de natuur toch geweldig... En wat schitterend om mee te mogen kijken met deze twee ervaren imkers. Hup, daar gaat weer een deksel!!





Ron en Liesbeth dragen vandaag géén bescherming. Door de kou zijn de bijen rustig en steken ze niet. Zelf zijn ze ook heel rustig. In een gelijkmatig tempo werken ze kast na kast af. Rustig pratend, af en toe een bij wegjagend met een klein gebaar. Niemand wordt gestoken, ook al zijn de bijen door de warmte in deze hoek veel aktiever dan was verwacht.






De honing druipt uit de raten. Het is goed te zien hoe de bijen aan één kant van de kast in een kluwen bij elkaar zitten. Als het voedsel (de honing) daar op is verplaatsen ze zich langzaam naar de andere kant.

Als alle kasten zijn behandeld checkt Liesbeth de buitenkant. Of alles nog goed op z'n plek zit. Ook komt Tomtom natuurlijk onmiddellijk bij ons. Hij is gek op bijenlijkjes, die altijd wel op de grond voor de kasten liggen.




Ron vertelt hoe het zomer-roodborstje en het winter-roodborstje van elkaar verschillen. Het zomer-roodborstje is nu weg, richting het zuiden, Frankrijk, die buurt. En wat we in de winter zien is komt uit het noorden, dus het is bijvoorbeeld een Siberische of Russische roodborst. Dusse .... Tomtom moet eigenlijk Poetin heten!

Ik zou nog pagina's kunnen tikken over de bijen, want ik hoor zoveel leuke feitjes, maar dat brei ik er wel tussendoor de komende weken!

Oja ik kreeg nog een bij in mijn mouw. Ja en wat doe je dan? Schudden? Dacht het niet dat die bij dan eruit komt. Die zat vast in mijn fleecetrui. Dus, Ron liet het zien, jas voorzichtig uit, trui binnenstebuiten uit, en daar was het schatje. Niks gestoken, en de bij nog springlevend! En vooral niet gaan dansen en springen want dan prikt hij wel.

De imkers gingen weer verder, in twee dagen doen ze wel 60 kasten hier in de omgeving ... wow

En ik nog even de nieuwe witlof oppotten! Dit hieronder was de oude pot, waarvan we de laatste stronkjes in de sla hadden vandaag.


En dit zijn de laatste pennen. Die heb ik gelijkgemaakt, zodat alle groeipunten op één hoogte komen. Strak bij elkaar, aarde ertussen. flink gieten, weer aarde, weer gieten. Een lekkere drab werd het!





En dat gaat weer afgedekt in de schuur, waar het 15 graden is. Over een maandje nog een paar porties witlof!

Vanmiddag .... nog even wandelen achter Eemnes. Want .... hoe mooi de bossen hier ook zijn, hier gaat toch niks boven ... die wijde velden