Nieuwe buren.

De bijen zijn gearriveerd!! Hoe prachtig is dat, een paar van die volken ineens op de tuin! Ik kan er wel uren naar kijken. Als de zon op de kasten schijnt, hoor je langzaam het gezoem aanzwellen, en vliegen de dametjes af en aan. Waarheen? Ik weet het niet, er zijn niet veel bloemen meer.

Het is zo mooi ... ze zijn zo welkom hier .... dag lieve nieuwe buren!

Verder zijn het drukke dagen. Niet veel tijd voor uitgebreide blogs. Toch wil ik een paar dingen delen. Bijvoorbeeld die mooie dag gisteren, toen we met een groepje oud-klasgenootjes van de Warmonderhof een dagje gingen werken bij Margriet op haar tuinderij, in het Delftse Hout.

Vroeg opstaan, Lidy van de trein gehaald, en met Wietse reden we naar Delft.

Zo leuk om te zien hoe Margriet daar vanuit het niets een mooie tuinderij aan het opzetten is. Maar wat was er nog veel werk te doen. Margriet had een klussenlijstje gemaakt, en de heren kozen ervoor om de omheining om de tuin te maken, en de dames gingen binnen die omheining het onkruid weghalen. Twee mega klussen!! Maar de zon scheen!

Zo'n omheining, daar komt wel wat bij kijken. Je wilt natuurlijk de konijnen buiten je mooie groentetuin houden. Dus ... je graaft buiten het hek om een geul, en laat het gaas daar voor een deel in zakken, onderste stuk naar buiten omvouwen, en dan de geul weer dicht gooien. Echt, geen konijn of vos komt daar nog onderdoor!

Wietse was ondertussen van pallets een toegangshek aan het maken. Ik kijk altijd even mee als Wietse iets maakt. Hij is verschrikkelijk handig. Dat hek dat was echt een heel slim hek. Ik ga hier niet alle stappen laten zien maar geloof me, ze zitten wel in mijn hoofd!! 

Dit apparaat komt onmiddellijk op mijn verlanglijst!

Wij (de dames) hadden elkaar in geen maanden gesproken. Dus terwijl de bossen zuring en hoefblad en knopkruid worden uitgetrokken, hebben wel alle laatste nieuwtjes uitgewisseld en onze toekomstplannen gedeeld. We willen allemaal graag verder met boeren. Het liefst op eigen grond. Zo leuk om daar plannen over te maken en ideeen uit te wisselen.

Het is hartverwarmend om zo'n club vrienden te hebben. Ik weet zeker dat ik met een aantal klasgenoten van de Warmonderhof mijn hele leven contact zal houden. We zijn met elkaar vergroeid! 

Als om één uur de etensbel gaat sterven we van de honger en eten als bootwerkers! Gelukkig had Margriet daar al op gerekend en een enorme pan pompoensoep gemaakt. Daar achter zie je haar staan roeren (om het hoekje)

En dan na de lunch weer verder ... ja dan moet je jezelf wel even jezelf in je nekvel pakken, want na zo'n ochtend en zo'n lunch zou je het liefst een tukkie willen doen in het zonnetje. Maar nee!

Klaar! Voor vandaag. De dag is om, de zon gaat onder, en de helft van de tuin is onkruidvrij! En de omheining is af, en het toegangshek zit erin!

Ik heb een 'raising the barn' gevoel. Zoals een groep Amish boeren moet hebben als ze in één dagje een schuur in elkaar zetten met een grote groep mensen.

Sophie, de dochter van Margriet, laat mij de hoek voor kinderen zien, waar gebouwd kan worden. Ze is heel trots op de hutten. Of dat ook op de foto mag? Tuurlijk!!

Dat was een mooie nuttige zaterdag. Margriet en zakenpartner Wieger bedanken de groep voor hun hulp, en iedereen gaat weer op huis aan.

Vandaag deden we wat rustiger aan. Lekker wandelen in het mooie novemberbos. Ach ja en dat je man dan ook daar nog 'bereikbaar' moet zijn neem je dan maar voor lief. De hypotheek moet ook betaald!

Nog even twee dingetjes van de tuin. 

De tarwe komt prachtig op MAAR de eksters hebben dat ook gezien! Dus .... die knippen de tarwe door. Net als vorig jaar!! Wat een monsters! Ik hang wat cd's op, hopelijk schrikken ze daar van.

Ook de tuinbonen staan al fier boven de grond. Het gaat wel snel vanwege het warme weer. Hopelijk worden de nachten snel wat kouder, want die boontjes moeten een beetje worden afgeremd!

We eten vis. Met tuin.

Ook volgende week is er weer veel te doen op de tuin. Maar nu nog even .... zondagrust!