Laag licht

on vrijdag 31 oktober 2014




Elk seizoen heeft z´n eigen lichtinval in huis. Nu de zon zo laag staat, kruipt het zonlicht langs de muren omhoog. In de slaapkamers schijnt de zon bijna horizontaal naar binnen. Mooi licht vind ik dat. Alleen zie je dan wel heel goed hoe vies de ramen zijn. Soit. Dat komt wel weer es.

Wat gebeurde er op de tuin? Ja het winter-voorbereiden gaat nog steeds verder.

Vandaag de knoflook gepoot. Tweehonderd teentjes zitten nu gezellig ondergronds.






Als de teentjes goed liggen, duw ik ze zover mogelijk de grond in. Bijna bij elk gat komt er even een verontwaardigde worm kijken. Wat of ik aan het uitvoeren ben bij z'n huis!


.

Wormen zat hier in elk geval. Met strenge vorst moet hier nog een laag bladcompost over. Verder red de knoflook zich wel in de winter.

Ook heb ik de bonenbedden deels leeggehaald. De planten gerooid, steunen eruit.




.
De stokbonen gaan op de compost. En voor de droogbonen weer op zoek naar een plek waar dat kan hangen. Een deel onder een tafel. Een deel in de kas. Kas wel open, want die drogende bonen kunnen snel gaan schimmelen.



.
En op de bedden komt héél veel compost. Want volgend jaar komen hier de bladgewassen dus daar is veel voeding nodig. 

Langzamerhand krijg ik ook steeds meer zin in binnen dingen maken. Zoals bijvoorbeeld .... warme spreien! Op Lauwersoog hebben we drie éénpersoonsspreien nodig. We hebben wel drie plaids, van die goedkope van Ikea, maar die pluizen verschrikkelijk. Dus daar ga ik een hoes omheen maken van oude dekbedovertrekken van de Kringloop. En dan een beetje doorstikken dacht ik. Moet nog een beetje mee aan het experimenteren.



Vorig jaar had ik een paar lappenspreien gemaakt, van resten stof. Dat is ook erg leuk, maar zoveel werk ... Dit met die hoezen gaat veel sneller, meer mijn ding!

Geen spreuk vandaag. Elke dag een spreuk is ietsje teveel van het goeie, Dus vanaf nu alleen maandag


Luie dag

on donderdag 30 oktober 2014

Vanmorgen was ik op zoek naar een webwinkel voor biologische waren in bulk. Zoals granen en olie. Het is vaak een stuk voordeliger als je dat in grote hoeveelheden tegelijk koopt. En het scheelt ook in verpakkingen.




Uiteindelijk werd het 'Biovoordeel.nl'. Het leuke daarvan is dat ze (toevallig) in een heel schattig dorpje in Groningen zitten. In Ezinge. En daar ben ik volgende week vlak in de buurt, dus daar ga ik dan mijn bestelling ophalen. Ook leuk om zo'n bedrijfje daar in Ezinge te zien. De man aan de telefoon klonk niet als een Groninger, ben benieuwd hoe hij daar in Verweggistan is terecht gekomen!

Maar wat kan je dan achter zo'n scherm blijven hangen ... zoveel leuks te zien! Kop koffie erbij. Tweede kopje. Stuk appeltaart was er ook nog. Pom-pie-dom. Ja dan is je ochtend zó om!

Dus toen heb ik er maar helemaal een luie dag van gemaakt. Dorp ingewandeld, paar boodschapjes, wat lekkers voor bij de thee ....




 op de markt rondgeslenterd ..




Vis gekocht voor het avondeten. Daar gingen een paar venkelknollen bij en wat gekooktje aardappels. Ook een luie maaltijd dus.

En nu ....




'Soms moet je een dagje lui zijn!!'    (van mezelf :D)

Nazomer perikelen.

on woensdag 29 oktober 2014

Het is kolentijd.



Een rode kool is zó mooi, bijna zonde om op te eten. 

Je kunt hier prachtig zien hoe hij gegroeid is, laagje voor laagje ... Geen wonder dat dat zo lang duurt met zo'n kool. Ik heb ook nooit begrepen waar de uitdrukking 'hij groeit als kool' vandaan komt, want het gaat juist verschrikkelijk langzaam!

En het pad is af! Kijk maar mee.



Vanochtend vroeg begonnen. Eerst moesten al die hoopjes puin naar de wildernis. daar ben ik nog steeds bezig om 'nieuw land' te creeren van alles wat er zo voorbij komt. Pad-puin, grof compost, takken en stenen. Alles gaat daar in de kuil. Later komt daar dan aarde op, en natuurlijk planten.

Ja en om aan zand te komen, voor op het pad, moesten we de bult midden in de wildernis afgraven ... dat was wel een strop! Want wat heb ik een moeite gedaan om daar wilde kooltjes en wilde kruiden en allerlei ander wilds te laten groeien. En dat vijvertje wat nét verplaatst was ... moest ook weg. Er zat al 1 hele dikke kikker in.

Tja soms moet je iets opofferen!



Gelukkig hielp Nicolette vandaag, en was die bult zo verdwenen. Het enige wat ik 'gered' heb was een wortelstok van een pepermunt plant. Daar kun je heel makkelijk een bak vol munt mee kweken. gewoon de uitlopers eraf knippen, de wortelstok in stukken, en die delen begraaf je in een grote bak of pot. 




En met een niet te strenge winter heb je zo in het voorjaar een grote bak vol verse munt. Genoeg voor een zomer lang muntthee!

Het wordt al een bekend tafereeltje ... het anti-worteldoek op het pad, en zo'n hele serie zandhopen erop. 




Nou, de wildernis is akelig leeg ..... alleen de stokken van de paadjes, en het bordje is er nog ...




Maar het was het waard! Want rondom de hele tuin loopt nu een pad, helemaal gemaakt van zand, planken, hout en stenen wat we hier hebben gevonden! Alleen het anti-worteldoek, dat kwam van de Gamma.

O kijk en dit is Gerard, nieuwe buurman op de tuin! 




Hij werkt hiernaast op de sportschool, en heeft nu hier in een van de zeecontainers een werkplaatsje gemaakt. Zijn zoon Ewout werkt hier ook. Die laat ik ook nog wel es zien! Altijd handig, klussers in de buurt!

Maar goed. De knoflook, die moet ook de grond in. Ik wil iedereen die (al) een beetje overweegt om een moestuintje aan te leggen .... vooral op het hart drukken om knoflook te planten!!!




En waarom? Nou, één en al voordelen. Het groeit op elke bodem, kost haast geen ruimte, desinfecteert je bodem van ziektes, groeit makkelijk, je gebruikt het het hele jaar door, het is luis-werend en aaltjes-werend, en ach, een paar knoflooktenen om te poten heb je vast wel in huis.

( ...enne ik zal het dan maar niet hebben over wat er met de gewone niet-biologische witte bolletjes Chinese knoflook gebeurd is, die je in de winkel koopt. want daar wordt je écht niet goed van .. hoeveel gif daarbij komt kijken, bij die knoflookteelt ... )

(nee daar zal ik het maar niet over hebben, maar Google gerust even)




Dus, zelf knoflook kweken. Je begint met het uitzoeken van de dikste tenen die je kan vinden. Hoe dikker de teen, hoe groter de bol wordt. Mijn knoflookvoorraad staat voor een deel op de wc. Daar is het koel en donker (meestal)

Ik zoek de dikste eruit, en ga met Liek aan het pellen. De dikste tenen worden gepoot. Zo'n tweehonderd om te beginnen. Hieronder zie je een paar hele dikkerds, maar wat kleiner kan ook. De kleintjes die we overhouden gaan terug in de knoflookpot. Die kun je nog lang bewaren en gebruiken.





De poters!! Je ziet hier op dit bord verschillende rassen. De roze, de kleinere brede witte, en nog een derde ras. Het gaat bij mij allemaal gewoon door elkaar.




Ja en dan nog allebei een kwartiertje draaien aan de graanmolen. Ik zal het woord 'fitness' maar niet meer noemen want dat wordt saai! Maarre ... je voelt je spieren! Een kwartiertje is lang zat. Voor een heel brood van 800 gram is het slim om dat ding een beetje opvallend neer te zetten. In de hoop dat de hele familie er af en toe een slinger aan geeft!





Resultaat van Lieks slinger vandaag! :D:D


'Wie niet is, wil hebben.'


Spaghetti pompoen en kruidenbroodjes.

on dinsdag 28 oktober 2014



De zus van Nicolette is stewardess, en zij had een ´spaghetti squash´ oftewel spaghetti-pompoen meegenomen uit Canada. Die kreeg ik, om mee te experimenteren. Hij ligt al een paar weken op het aanrecht, maar vandaag was het zo ver. Ik had inmiddels al opgezocht dat deze pompoen hier in ons klimaat best kan groeien. Nu dus nog testen of hij lekker is!

Het is een langwerpige gele pompoen. Een echte winterpompoen, dus je kan hem goed bewaren. Ik heb hem doormidden gesneden, pitjes eruit, en één helft met de snijkant omlaag in de magnetron zo´n 6 minuten verhit (stukje eraf gesneden want hij was beschadigd).



pitjes bewaren 


Dan is de binnenkant gaar, en kun je de inhoud met een lepel op een bord scheppen. En dan komt het leuke ... het lijkt precies op spaghetti!!! Het smáákt zelfs een beetje als gare spaghetti, wat dus betekent ... dat het niet zoveel smaak heeft, en je er alle kanten mee op kan! Neutraal van smaak en vrij stevig.



Nu tegenwoordig veel mensen koolhydraten rigoreus aan de kant schuiven, of bijvoorbeeld gluten-allergien hebben, is dit een leuk alternatief voor je bordje pasta. Veel gezonder ook nog.

Ik heb het kort meegebakken met een uitje en knoflook, in wat olie, wat tomaatjes en een schep pesto erover en dat was een prima lunch! Je kan de sliertjes pompoen zelfs net als bij spaghetti om je vork draaien.




Toppertje! Hij komt bij mij volgend jaar in het teeltplan!

Vanmorgen moest ik naar de orthodontist, én mijn fietssleutel was ineens foetsie, dus helaas was ik te laat om nog naar Land en Boschzigt te gaan. De foto's van de witlof komen later wel! Ik ben vanmiddag maar weer gaan zagen. Als wintervoorbereiding. We hebben nog heel wat stammetjes liggen en ze zijn zó kletsnat geweest dat het een en al schimmel is aan de buitenkant. Maar het hout onder de schors is goed genoeg volgens mij. Ik heb een deel gezaagd en Paul mag van't weekend verder.




Ook hier in de achtertuin zijn zaadjes te vinden. Bijvoorbeeld van deze prachtige dinges hierboven. Sorry ik weet de naam niet, moet het even vragen aan Martin van de bloementuin. Van hem heb ik die zaadjes. Er zit een zweefvlieg op deze bloem. dat is een roofinsect van jewelste, die je graag op je tuin hebt. Dus van deze bloem absoluut zaadjes bewaren. 

Ook van deze kamille-achtige hieronder.




Niet dat hij nou zo mooi is, maar wel een eindeloos lange bloeier en dus belangrijk voor de bijen. En de aloe vera's die erachter staan hebben zich zonder zaadjes als een gek vermeerdert. Ik heb stekken voor wel 60 plantjes ... kan wel een cosmetica bedrijfje beginnen! :D



En kijk nou die dolgedraaide courgette hier es ... hij is echt helemaal in de war! Bijna november. Nog nooit zoiets gezien!



Terwijl ik door de tuin loop zitten de nijntjes achter het gaas, het zijn net twee theemutsen. Heel stil zitten ze, maar de oortjes en oogjes draaien elke beweging met mij mee. Ze hopen natuurlijk dat er nog wat te snaaien hun kant op komt. En al dat onkruid zetten ze weer om in handige mestpilletjes!



Gezellig hier hoor!

Ja en dan nog een tweede receptje. Dat komt toevallig zo uit vandaag. Kruidenbroodjes van zuurdesem. 

Ik begon met dat zuurdesem beslag van gisteren, dat een nachtje heeft staan rijzen. Het was 800 gram. Beetje ervan weer terug in de koelkast. Dan verder nog een bord verse kruiden, hier was dat dille en bieslook, wat zout en chilipeper, zakje geraspte oude kaas, olie, en 300 gram bloem.


Roer het zout door de bloem, en meng dit met het zuurdesem. maak er een stevig deeg van, en kneed goed door, minuutje of tien. Wat bloem erbij als het te plakkerig is.

Dan uitrollen tot een rechthoekige lap.





Strooi er kruiden over, de kaas, en wat chilipeper, maak aan één lange zijde iets nat, en rol op vanaf de andere zijde. Nu heb je een rol.




Jaja ... er zat een scheur in de rol! Je kunt nu met een scherp mes er plakken van snijden, die je op een bakplaat legt. Klein scheutje olie erover ... en zet de platen in de oven. Om het iets vochtig te houden kun je een bak heet water onderin de oven plaatsen, en de oventemperatuur op nul, maar wel de ventilatieknop (of heteluchtknop) aanzetten. Dan kun je twee platen tegelijk laten rijzen.

Natuurlijk kan en ook gewoon een vochtige doek over, maar bij mij gaat dat meestal fout, en dan blijft alles aan die doek plakken.





Het moet veel langer rijzen dan gistbroodjes. Wel een uur of acht. Je kunt dus gerust de broodjes s ochtends in de oven zetten om te rijzen, als je overdag werkt, en dan pas einde van de dag er mee verder.

Als ze zo ongeveer twee keer zo groot zijn haal de bak water weg, en zet de temperatuur op 200. Een half uur bakken, en halverwege de twee platen verwisselen. Lekker met pompoen-wortelsoep!





'Try to cultivate the habit of Focus ... in an Age of Distraction.'