Farmama's blog

on maandag 30 juni 2014




Een paar jaar geleden volgde ik het blog van Sara. Zij woonde met haar gezin op een kleine farm ergens in Amerika. Zij waren daar op hun boerderijtje compleet zelfvoorzienend. Om aan geld te komen verkochten ze hun oogst op een plaatstelijke boerenmarkt. De vier kleine kinderen kregen uiteraard thuis onderwijs. Elke vrijdag liet ze foto´s uit haar tuin zien, en van de dieren, en van de kas.

Ik genoot ontzettend van haar blog. Geweldig, dat zoiets nog bestond! Dat wou ik ook!




Eén bericht herinner ik me nog heel goed. Dat ging over de knoflookoogst. Ik zie nog de foto voor me, met enorme bossen knoflookbollen, die te drogen hingen in de schuur. Ooooh dacht ik toen, als ik zoiets ook es voor elkaar kon krijgen! Zelfvoorzienend leven van je eigen land! En je hele huis aan het einde van de zomer VOL met eten! Dat je zelf hebt verbouwd! Wat een droom!!

Ik wilde ook van die bossen knoflookbollen!!

Vlak na het knoflookbericht stopte Sara pardoes met haar blog. Waarom weet ik niet. Maar ik miste het enorm. Het meelezen in zo´n mooie wereld.

Totdat ik me bedacht .... dat ik best es kon proberen om die droom waar te maken. Waarom niet?

Nou, de rest is history! Ik heb de opleiding gedaan, een stuk grond gevonden, en ik heb nu m'n eigen ....


.... knoflookbollen!!

Daarom is deze knoflookoogst voor mij persoonlijk een mijlpaal. Door die éne foto is het gaan kriebelen, en uiteindelijk is de droom uitgekomen. En het heeft zoveel meer gebracht. Want doordat ik in deze wereld ben gestapt, een compleet nieuw vak heb geleerd, zijn er veel nieuwe dingen en mensen op mijn pad gekomen. En, de kennis in praktijk brengen is één ding, maar hoe ontzettend leuk is het om die kennis ook weer met anderen te delen!

Misschien zijn er nu anderen, die weer door mijn blog besluiten om een stap te zetten, hun droom waar te maken. Wie weet!

Sara kan ik niet meer bereiken, want haar blog is verdwenen. Maar ik bedank haar alsnog, voor haar inspiratie! Thanks, Sara Farmama!




Goed! Nu de bieten!

Wat is er met de bieten? Nou, éérst was er niks aan de hand. De eerste twee rijen kwamen goed op. Ze zijn netjes gedund, en er staat mooi om de tien centimeter een stevige rode biet in de rij. De Egyptische Platronde.




Maar de laatste twee rijen, dat is andere koek. De gezaaide bietjes komen slordig op. Hier en daar een bosje, dan weer een heel stuk niks. Het is een ander ras, de Kogel, die geschikt is voor latere teelt.

Misschien vraagt die een andere bemesting? Of was het zaad ouder? Ik heb beide zakjes tegelijk gekocht, bij Bolster. Of misschien is dit deel van het bietenbed net iets anders van samenstelling? Nou ik weet het niet. Ik heb in elk geval maar alvast weer een bak bietjes voorgezaaid, om ertussen te plaatsten. Op de lege plekken. En ja, inderdaad, géén Kogel, maar de Egyptische! We zullen zien! Ik zal morgen even fotootje maken van de slordige rijtjes!

Over de uien ben ik razend enthousiast!



Ze staan in rijtjes, om en om met rijen wortel. Ze staan dus op het wortelbed, wat amper bemest is. Maar ze groeien, en groeien, en groeien ..... We eten ze nu al heel wat weken als bosui. En aan één ui heb je genoeg in de gezinsmaaltijd. Wat het blad is nog steeds groen en sappig, en enorm hoog, bijna een meter.

Ik moet ze echt opvouwen om in de koelkast te leggen! En de bol is ook al dik. Vooral de gele ui (Sturon) doet het goed. De rode ui is nog wat kleiner, en daarvan is veel blad al omgevallen.

Ook de spitskool doet het eindelijk goed. Hebben juliie dat gevolgd met die spitskool? Die elke keer door de slakken werd opgevroten? Uiteindelijk koperen ringen erom gedaan, en vanaf toen ging het beter.



Ervaren tuinders raadden mij af om met kolen te gaan ploeteren op schrale zandgrond. Dat is haast onmogelijk. Maar ik ben stapelgek op kolen. Gestoofde spitskool in kaassaus ... mmmmm. Of zachte savooiekool met wat boter en zout. Geroerbakte Chinese kool met pindasaus en rijst. Boerenkool met worst, zuurkool met spek!! O allemaal zo lekker!

Dus ik blijf ploeteren met die kolen! :D

Ik had nog veel meer te delen vandaag. Maar dan wordt het zo'n megalang blog! Dus alleen nog even over de boontjes. Die werden ook steeds opgegeten. Steeds weer opnieuw gezaaid. Koperen staven erlangs. En nu begint het te groeien!

Alleen heb ik ze verkeerd om gezet. De lange stokbonen (links) staan aan de zonzijde, en de kleine stambonen (rechts) aan de schaduwzijde. Want ik dacht dat die bruine boontjes stamboontjes waren! Mocht je ook met bonen bezig zijn, hou ze uit elkaar!!



Grazia op de tuin!

on zondag 29 juni 2014


We hadden een verjaardag vandaag. Anke werd twintig!

Vanmorgen vroeg moest ik alles nog doen, appeltaart bakken, twee rabarbercakes, en soep en broodjes en natuurlijk nog even snel opruimen




.. dus dat gaat dan mis. Ik doe altijd wat baksoda door het cakebeslag om de boel aan het rijzen te brengen, en ik denk dat ik dat vanmorgen per ongeluk TWEE keer gedaan heb! Want kijk ...



HELP!! 

O wat zonde van die heerlijke cakes!! Een grote blauwe walm in de keuken. Ja wat nu?

Nou ik heb de overgelopen cake weggeschraapt, en alles gewoon weer teruggezet. Op hoop van zegen. De appeltaart was prima! Pfjoe!!




En de jarige had een fijne dag.



En de cake? Die heeft uiteindelijk wel anderhalf uur in de oven gestaan. Hij zag er niet uit maar smaakte prima. Hooguit wat minder luchtig, wat kleffer misschien, juist lekker!




Alledrie de meiden gingen vanmiddag even mee naar de tuin. Ze wilden best wat klusjes voor me doen! Nou dat kwam goed uit. Ik moest vandaag alles begieten, want het werd zo droog. En dat dan gewoon met gieters, heen en weer sjouwen naar de regenton, die door Marlieke continu werd bijgevuld met de brandslang. Anke en ik hebben wel honderd gieters uitgegoten! 

En Lien plukte doperwten. 




Die meiden, met hun lange haren allemaal, zijn natuurlijk héél handig met vlechten. Dus de knoflook vlechten was a piece of cake!





Het was natuurlijk geen echte tuinwerkdag vandaag, gewoon voor de lol waren we daar. Maar wat is het een stuk gezelliger zo met z'n allen wat rommelen, en je krijgt nog veel gedaan ook in korte tijd! Nieuwe zaailingen, oogst weer binnen, alles is begoten (ook wijzelf) en een deel van de knoflook is ingevlochten!



Zelfs Grazia kwam even langs op de tuin!!


Vogelvlucht

on zaterdag 28 juni 2014


Voorbereiding voor de herfstteelt, compost op de bedden. Ook gaat er op elk bed zo´n 20 liter verdunde gier.


Dit stuk van de tuin wordt het meest intensief gebruikt, het vak van de bladgewassen. Je ziet dat de sla langzaam plaats maakt voor kolen, venkel en raapjes.


De courgettes doen het prima op het bessenbed!



Een lieve groet van de hardloopgroep



Creatief met (de laatste) peultjes



Studenten thuis, mijn bord schuift op.


Women and water

on vrijdag 27 juni 2014

Wat is hier aan de hand? Heeft iemand hoge nood ofzo??




Haha nee hoor! Maar Nicolette had gezien dat het water in de vijver nogal was gedaald, en vond het tijd om dat even aan te vullen met de grote brandslang. Lekker even kliederen met water!

En toen werden meteen ook alle tonnen en gieters maar bijgevuld. Ja als je toch bezig bent!





De waterdruk op die slang is heel hoog. En toen wij even aan het kletsen waren, toen heeft die slang, die in de regenton hing, zich op eigen houtje uit de ton gewerkt, en ging natuurlijk NET voor de nooddeur van de sportschool liggen. En ging toen die gang volspuiten!

We hadden het gelukkig meteen door. Rénnen naar die slang, en Nicolette keek de gang in.
'Niks aan de hand! Alles onder controle! Geef meteen even alle handdoeken die je hebt!' zei ze koelbloedig.




Rats roets rats! Als een Razende Roeland werd de boel opgedweild. Nou, die gang is nog nooit zo schoon geweest!




En ik ging toen ondertussen maar es alvast zitten nadenken over de herfstteelt. Jaja want terwijl we nog maar net Sint Jan achter de rug hebben, de langste dag, is het daar al weer tijd voor! In de herfst wil je ook nog verse bladgewassen!

Nog een keer broccoli zaaien, de laatste andijvie, wat herfst sla soorten. En winterbloemkool! Die kun je nu zaaien, die blijft de hele winter in leven, en dan heb je april volgend jaar de eerste bloemkool! Ook proberen. En spruiten? Alleen moet ik nog spruitkool-zaad kopen. Die is op.




Als tuinder heb je eigenlijk, vanaf zo eind januari, continu zaailingen staan. Zo hou je steeds een verse aanvoer. Soms gaat het ook fout. Bij mij is nu al twee keer een bak sla zaailingen mislukt, omdat het te zonnig is, en ik dat vergeet te sproeien. Dus steeds maar weer opnieuw beginnen.

Na de waterpret gaat Nic weg en wordt het een beetje stilletjes op de tuin. Ik ga maar es bij de aardbeibedden kijken. Dat ziet er zielig uit.

Als de netten en de bogen weg zijn zie je het pas goed. Veel onkruid, het stro ligt overal verspreid. De paden zijn helemaal breed uitgelopen. En overal groeien uitlopers naar toe. Help. Wat een klus weer.




Nou, beginnen bij het begin. Volgend jaar wil ik hier drie smalle bedden, dat betekent één bed erbij. Dus heb ik nu zestig nieuwe aardbeiplantjes nodig. Dus .... eerst op zoek naar goeie stekjes. Om die op te kweken in potjes, en dan in augustus op een derde bed uitplanten.




De stekjes staan overal tussen. Ik zoek de exemplaren met de stevigste wortels, en graaf ze voorzichtig op. Dan de uitloper aan weerszijden afknippen. Ze hebben al aardige worteltjes gevormd.




Die stekjes gaan in een bak, met af en toe een sproei water erover om de wortels niet te laten uitdrogen. Leuk weer met water kliederen!



Vervolgens wied ik al het onkruid weg, en schoffel de bedden door. Het stro tussen de aardbeien mag blijven liggen. Dat onderdrukt nieuw onkruid, en is een goede bodemverbeteraar. Aanharken en weer smalle paadjes maken. Dan zijn de bedden weer netjes opgemaakt!  



De stekjes gaan in potjes met compost, vermengd met een beetje potgrond. Meteen een scheut water erbij. En ook meteen weer een klus erbij, want deze zestig potjes moeten met warm weer dus elke dag water ....



Het gaat ook niet goed met de bietjes. De laatste rijen komen niet op. Hoe dat nou weer kan? daar kijken we morgen wel even naar ... De eerste bietjes zijn gelukkig wel goed opgekomen. Er kan weer een mooie bos mee naar huis.




Steaks. Medium rare! :D

Recept van het land.

on donderdag 26 juni 2014



Vanmiddag was ik deze bak aan het schoffelen waar de tomaten staan. Je weet misschien nog wel, éérst zou de kas hier komen. Toen ging dat niet door. Toen werd het de kolenbak. Dat kon ook niet vanwege de konijnen. Toen kwamen de tomaten en de courgettes erin.

Nou vond ik vanmiddag dat de tomaten en de courgettes aan de onderkant wat gelig werden ... stikstoftekort? Ineens wist ik niet meer of ik deze bak wel genoeg mest had gegeven. Dat is al zoveel maanden geleden!

Ja.... en dan is een blog wel héél makkelijk. Ik ging gewoon even terugkijken in januari en zag toen dat er een dikke laag mest en compost onder zit. Alleen de tomaat en courgette hebben daar zeker niet genoeg aan. Ik heb ze vandaag maar wat plantengier gegeven, en dan later deze week nog maar een mestgift. Beetje regen zou ook niet gek zijn ....

Iets heel anders ... zelfvoorzienend leven is niet compleet zonder droogbonen. Vind ik!




Je kunt die bonen namelijk zonder ze te bewerken jarenlang bewaren. En ze zijn extreem voedzaam. Veel voedzamer dan gewone verse sperzieboontjes bijvoorbeeld. En gelukkig vindt iedereen in ons gezin bonen heel lekker, dus wij eten ze vaak. Vooral rode nierbonen of kidneybonen. Maar ook bruine, witte, en gedroogde erwten, bijvoorbeeld in erwtensoep.

Er is alleen één nadeel! Het is nogal een bewerkelijke boon. Je moet ze eerst opkweken, dan laten drogen, het liefst áán de plant, en dan allemaal doppen, of pellen. En dan heb je met een heleboel werk uiteindelijk een paar kilootjes ...




Toch ga ik het doen. Omdat het zo'n belangrijke winterkost is. Beetje ouderwets, maar dat is juist leuk. Het is wel een experiment, want ik weet niet welke droogbonen je in ons klimaat allemaal kunt kweken. In elk geval de bruine, die heb ik al gezaaid, en de witte. Maar of die lekkere rode kidneyboon hier wil groeien? We zullen het wel zien.

En bij bonen hoort ook bonenkruid. Dat geeft de bonen een superlekker smaakje en helpt tegen de winderigheid om ze beter te verteren. Nou bonenkruid had ik een keer een rijtje van gezaaid en dat kan er nu wel uit. Om in van die leuke bosjes te drogen te hangen ...




Maar allemaal van die groene bosjes staat ook een beetje saai, dus daar kan dan wel wat lavendel bij. Lavendel daar heb je nooit teveel van, dus maar even wat plukken. Is eigenlijk al wat laat, want ze is al een beetje uitgebloeid. Maar ik heb na al dat schoffelen en gieren wel es zin in een schoon en freubelig klusje, zoals bosjes kruiden maken. En dan mooi ophangen ...




En je zal zien in NO time ligt de hele handel achter de verwarming! Maar voor nu ziet het er mooi uit en ruikt heel lekker!

Een recept had ik nog niet gedeeld deze week ... ja dat schiet er bij in. Dat komt, omdat onze maaltijden nu heel simpel zijn. Als ik van de tuin komt dan rats ik wat groentes mee in de heen-en-weer krat, en dan kijk ik thuis in de koelkast en vriezer wat daar bij past, en dat gaat dan in de pannen. Dat kan je dus eigenlijk geen recept noemen.

Maar kijk gerust even mee! Dit kwam uit de krat vandaag ...


Nou die vis dus niet he? Op de tuin alleen goudvisjes! :D

De piepers met wat bonenkruid op het gas. 



En terwijl de vis even aanbakt, snij ik groente in stukken.



Ik snij groente nooit fijn, altijd grof. Sneller en meer bite!

Dan de vis eruit en de groente erin, met wat kruid. Wijnruit dit keer, bij gebrek aan dille. Zout, peper, en na even bakken de vis in aluminium erbij ....





En dat mag dan een kwartiertje garen. Bij de aardappels gaan wat stukjes broccoli, omdat er natuurlijk weer iemand géén vis lust ... 

Ondertussen draai ik een pesto van wat basilicumtopjes, een hand walnoten, olijfolie, geraspte kaas, een teen knoflook, wat citroensap en een drupje ketjap.



En dit is dan alles bij elkaar.



Hoe zal ik dat noemen .... 'Recept van het land'  .... ofzoiets? En af en toe komen dan nog wel creatieve combi's .. ik heb al een 'courgette-cocktail' in gedachten, en een 'bieten-mousse', en nog wat anderen. Dat komt dan op dagen dat er meer tijd is voor keukenwerk.

En dit was vandaag het toetje ...